کانال شعر و خوانش در کار تبلیغ نیست، اما اعضای محترم اگر از سبک و سیاق آن رضایت دارند، در شناساندن این کانال به دوستان علاقه‌مند بکوشند.
فراموش نکنیم که الفت با شعر و فرهنگ غنی ایران رویکردی پسندیده برای اعتلای فرهنگی تک‌تک ما نیز هست.
سپاسگزارم.
@PoemAndPerusal

قدردان وجود هم باشیم
با همه کاستی ها !!!

@GerdsozRadio 🌿

شیعه به مانند پرنده بر دو بال سرخ شهادت و سبز مهدویت استوار است...
تا زمانی که این دو بال است آنها شکست نمی‌خورند.

فرانسیس فوکویاما(صهیونیست)

بدون شرح!

اینکه خوشبختی را از دست داده باشی، به تنهایی بدبختی نیست...
بله، بدبختی تازه وقتی سر برمی‌دارد که خوشبختی دیگر یادت نیاید.

فرجام نیچه
#هارتموت_لانگه

من از خودم، به دلم می‌گریزم آری من
منی که عقل و دلم سال‏‌هاست در جنگ است

قبا به قدّ من ای عقلِ پا برهنه مدوز
برای قامت ما، ‏این لباس‌ها تنگ است

برای متهمان ردیفِ اول عشق
قبول مصلحت‏‌ اندیشی و خرد ننگ است...

#حسین_منزوی

تنها کسانی که خطر دورتر رفتن را به جان می‌خرند شانس این را دارند تا بدانند تا چه اندازه می‌توان دور رفت.

#تی_اس_الیوت

آه، ادبیات چیز شگفتی است، وارنکا!
یک چیز خیلی شگفت...
من این را پریروز در کنار این آدم‌ها کشف کردم. ادبیات چیز عمیقی است!
ادبیات دل آدم‌ها را قوی می‌کند و به آن‌ها خیلی چیزها یاد می‌دهد
و در هر کتاب کوچکی که این‌ها دارند چیزهای شگفت زیادی هست.
چه عالی نوشته شده‌اند!
ادبیات یک تصویر است، یا به تعبیری، هم یک تصویر است هم یک آینه؛ بیان احساسات است، شکل ظریفی از انتقاد است، یک درس پندآموز و یک سند است...

بیچارگان
#فئودور_داستایفسکی

#زمان مقام مهمی در فلسفه هایدگر اشغال کرده است.
انسان جانوری است که هستی در برابرش هم به پیش، به سوی آینده، و هم به پس، بسوی گذشته، گسترده می‌شود. هستی او بدین‌سان آغشته به نیستی است:
به «هنوز - نیستِ» آینده
و «دیگر - نیستِ» گذشته.
فقط هنگامی که در چکاد این دو، در «اکنون»، ایستاده است می‌تواند جای پایی در زمان پیدا کند؛ و سپس آنگاه است که می‌تواند به ساختن ابزارهای زمان‌سنج دست یازد و برای مقاصد علمی‌اش ساعت و دقیقه و ثانیه را تقطیع کند.
این زمان ساعتی، تیک‌وتاک ‌کُنان پیش می‌رود، حتّی ممکن است با پُرشدن پیمانهٔ عمر، پیمانه‌اش لبریز شود، آن‌هم در حالیکه ما می‌کوشیم از آن بگریزیم.
سرانجام فقط وقتی برای هر انسان واقعی می‌شود که امکان مرگش در برابرش قد عَلَم کند. آنگاه در می‌یابیم که انسان واقعاً متناهی است، واقعاً هستی رو به مرگ است و از لحظه‌ای که زاده می‌شود دستخوش امکان مرگ است و نه مرگ علی‌الاطلاق، بلکه مرگِ جزئیِ حقیقی، مرگِ خودش.
امّا انسان چگونه تاب این اضطراب را می‌آورد؟ هایدگر می‌گوید فقط وقتی که بگذارد این امکانِ مرگ - هستیِ رو به مرگِ جزئیِ خودش - در تمامیتش در برابر او جلوه کند، آنگاه می‌تواند ثبات قدم و آزادی‌ای در قبالِ مرگ بیابد که او را از خدمت به غم‌های خُرد و خوار، جوش و خروش‌های روزمره و نگرانی‌های لحظه‌ای و اکنون‌زده بِرهانَد.

چالشگری اونامونو با مرگ
#ویلیام_بارت

شعور و وجدان را مي توان به عضلات تشبيه كرد...
هر عضله ای را كه به کار نبريم ضعيف و ضعيفتر مي شود.

دنيای سوفی
#يوستين_گُردر

نیچه عقیده داشت :
افسردگی بهایی‌ست که آدم‌ها برای شناخت خود می‌پردازند...
هرچه عمیق‌تر به زندگی بنگری، به همان مقدار هم عمیق‌تر رنج می‌بری !

وقتی نیچه گریست
#اروین_د_یالوم

از شیخ انصاری پرسیدند چگونه میشود یک ساعت فکر کردن برتر از هفتاد سال عبادت باشد؟

فرمودند: فکری مانند فکر جناب حرّ در روز عاشورا…

کریس هیوئر اسلام شناس مسیحی انگلیسی از امام حسین (ع) و حادثه ی کربلا می گوید...

چه خون دلها خورد علی ...
امروز می خواهم به مصاف تزویر بروم که بدترین آفت دین است.
تزویر با لباس دیانت و تقوی به میدان می آید.
تزویر سکه ای است دورو، که بر یک رویش نام خدا و بر روی دیگرش نقش ابلیس است . . .
عوام خدایش را می بینند و اهل معرفت ابلیسش . . .
و چه خون دلها خورد علی از دست این جماعت سر به سجود آیه خوان و به ظاهر متدین . . .

شیعه ی علی یک عمر با این جماعت به ظاهر متدین طرفه!!!

#دیالوگ
مختارنامه