...:
📚 #یک_دقیقه_مطالعه
دامپینگ چیست؟!
خیانت بزرگی بنام دامپینگ در جامعه در حال وقوع است . هوشیار باشید .
یک فروشگاه زنجیره ای را تجسم کنید. بسیار بزرگ. بسیار شیک. وارد محله ای می شود. محله ای با مردمانی از طبقه متوسط. نبش اصلی ترین چهار راه محله، زمینی به وسعت 10 هزار مترمربع را می خرد. آن را در هفت طبقه می سازد. با پله برقی، آینه ها و لامپ های زیبا.
خوشحالید نه؟
فروشگاه شروع به کار می کند. تعداد زیادی از اهالی محل را هم استخدام می کند. ولی فقط چند ساعت در هفته. مثلا روزی یکی دو ساعت. چه خاصیتی دارد؟ روشن است که وقتی خانم خانه دو ساعت در فروشگاهی که با آن همه زلم زیمبو و رعایت قواعد مارکتینگ چیده شده کار می کند، خرید روزانه اش را هم از همانجا انجام خواهد داد. بخصوص که قیمت ها هم پائین تر از عباس آقای میوه فروش و حسین آقای پارچه فروش است. حتی پائین تر از قیمت تمام شده! به این می گویند دامپینگ! جالب اینکه خانم عباس آقا هم میوه اش را تازه از همان فروشگاه می خرد. چرا؟ چون عباس آقا سالها هرچه میوه بد داشته که کسی نخریده بوده به منزل آورده. الان خانم عباس آقا خودش دارد کار می کند. با حقوق خودش حسرت سالیان را از دلش در می آورد.
چند ماهی گذشته. کار و بار عباس آقا و حسین آقا خراب است. درآمدشان اجاره مغازه شان را هم در نمی آورد. شاگرد مغازه اخراج می شود و می رود در فروشگاه زنجیره ای استخدام می شود. هفته ای 10 ساعت. ولی حقوق ساعتی اش بالاست. این حقوق ساعتی آنچنان توقع او را بالا برده که جای دیگری نمی تواند کار پیدا کند.
دو سال گذشته. عباس آقا در شرف ورشکستگی است. آخرین مقاومت ها را کنار می گذارد و مغازه را تعطیل می کند. او نیز به فروشگاه زنجیره ای می رود و زیر دست شاگرد سابقش که حالا یکی از انباردارهای فروشگاه است استخدام می شود. همسرش اما اخراج شده است. چون انتظار داشته بعد از دو سال حقوقش یا دست کم ساعت کارش اضافه شود.
چهار سال گذشته است. صاحب مغازه عباس آقا دو سال است اجاره ای نگرفته است. از وقتی عباس آقا مغازه اش را خالی کرده یکی دو مستاجر عوض کرده که هیچکدام بیش از یکی دو ماه دوام نیاورده اند. کاسبی نیست. مغازه ها را به قیمت ارزانی می فروشد به یک بساز و بفروش.
سال پنجم دیگر محله مردمانی از طبقه متوسط ندارد. حسین آقا و شاگردش هر دو کارگر ساختمانی هستند. قیمت های فروشگاه زنجیره ای بالاست. سود هشتصد درصدی روی قیمت تمام شده کالا عادی است. فروشگاه حقوق ساعتی را کم کرده. تعداد بیشتری را با ساعت های کمتر استخدام کرده است.
سال هفتم. فروشگاه محله را به خاک سیاه نشانده. کسی دیگر در آن محله پس اندازی ندارد. فروشگاه کالاهایش را به سایر شعبه ها انتقال می دهد. این شعبه تعطیل است. مردم فقیر منطقه قدرت خرید از چنین فروشگاه باکلاسی را ندارند!
این اتفاقی است که هر روز در آمریکا می افتد. صاحب فروشگاه همان یک درصد است و ساکنین محله همان 99 درصد. فقرا فقیرتر و پولدارها پولدارتر می شوند. شهردارهای مناطق و شهرهای کوچک هر روز با التماس از مردم می خواهند که به جای خرید از فروشگاه های عظیم، از بیزینس های محلی (عباس آقا و حسین آقا) خرید کنند. ولی اغلب مردم با همین طرز فکر شما خریدشان را از غول های بزرگ انجام می دهند. شیک. ارزان!
از خودتان بپرسید چرا اروپا غول های آمریکایی مثل والمارت را محدود کرده؟ جالب اینکه به دلیل همین محدودیت متهم به کمونیست بودن و مخالفت با تجارت آزاد هم می شود.
نه دوست عزیز. هرکه ارزان می فروشد برای رضای خدا ارزان نمی فروشد!
اگر چین سیب و پرتقالش را با ضرر وارد کشورتان می کند و ارزانتر از باغدار شما ميفروشد برای این است که می خواهد باغدار باغش را نابود کند و ویلا بسازد. اگر چین پیراهن مردانه را در تهران می فروشد 5000 تومن و شما برای دوختن همان پیراهن باید 10 هزار تومن مزد بدهی، فقط به دلیل ارزانی نیروی کار چینی نیست! بلکه دارد دامپینگ می کند! قضیه خیلی ساده است .
این قضیه متاسفانه دلیل اصلی تعطیلی کارخانجات اخیر است.
✍️برگرفته از پژوهش استاد جامعه شناسی دکتر جمالی👇
شب نشینی هالو
@sh_n_halloo
کانال اشعار #هالو
@mrhallo
📚 #یک_دقیقه_مطالعه
دامپینگ چیست؟!
خیانت بزرگی بنام دامپینگ در جامعه در حال وقوع است . هوشیار باشید .
یک فروشگاه زنجیره ای را تجسم کنید. بسیار بزرگ. بسیار شیک. وارد محله ای می شود. محله ای با مردمانی از طبقه متوسط. نبش اصلی ترین چهار راه محله، زمینی به وسعت 10 هزار مترمربع را می خرد. آن را در هفت طبقه می سازد. با پله برقی، آینه ها و لامپ های زیبا.
خوشحالید نه؟
فروشگاه شروع به کار می کند. تعداد زیادی از اهالی محل را هم استخدام می کند. ولی فقط چند ساعت در هفته. مثلا روزی یکی دو ساعت. چه خاصیتی دارد؟ روشن است که وقتی خانم خانه دو ساعت در فروشگاهی که با آن همه زلم زیمبو و رعایت قواعد مارکتینگ چیده شده کار می کند، خرید روزانه اش را هم از همانجا انجام خواهد داد. بخصوص که قیمت ها هم پائین تر از عباس آقای میوه فروش و حسین آقای پارچه فروش است. حتی پائین تر از قیمت تمام شده! به این می گویند دامپینگ! جالب اینکه خانم عباس آقا هم میوه اش را تازه از همان فروشگاه می خرد. چرا؟ چون عباس آقا سالها هرچه میوه بد داشته که کسی نخریده بوده به منزل آورده. الان خانم عباس آقا خودش دارد کار می کند. با حقوق خودش حسرت سالیان را از دلش در می آورد.
چند ماهی گذشته. کار و بار عباس آقا و حسین آقا خراب است. درآمدشان اجاره مغازه شان را هم در نمی آورد. شاگرد مغازه اخراج می شود و می رود در فروشگاه زنجیره ای استخدام می شود. هفته ای 10 ساعت. ولی حقوق ساعتی اش بالاست. این حقوق ساعتی آنچنان توقع او را بالا برده که جای دیگری نمی تواند کار پیدا کند.
دو سال گذشته. عباس آقا در شرف ورشکستگی است. آخرین مقاومت ها را کنار می گذارد و مغازه را تعطیل می کند. او نیز به فروشگاه زنجیره ای می رود و زیر دست شاگرد سابقش که حالا یکی از انباردارهای فروشگاه است استخدام می شود. همسرش اما اخراج شده است. چون انتظار داشته بعد از دو سال حقوقش یا دست کم ساعت کارش اضافه شود.
چهار سال گذشته است. صاحب مغازه عباس آقا دو سال است اجاره ای نگرفته است. از وقتی عباس آقا مغازه اش را خالی کرده یکی دو مستاجر عوض کرده که هیچکدام بیش از یکی دو ماه دوام نیاورده اند. کاسبی نیست. مغازه ها را به قیمت ارزانی می فروشد به یک بساز و بفروش.
سال پنجم دیگر محله مردمانی از طبقه متوسط ندارد. حسین آقا و شاگردش هر دو کارگر ساختمانی هستند. قیمت های فروشگاه زنجیره ای بالاست. سود هشتصد درصدی روی قیمت تمام شده کالا عادی است. فروشگاه حقوق ساعتی را کم کرده. تعداد بیشتری را با ساعت های کمتر استخدام کرده است.
سال هفتم. فروشگاه محله را به خاک سیاه نشانده. کسی دیگر در آن محله پس اندازی ندارد. فروشگاه کالاهایش را به سایر شعبه ها انتقال می دهد. این شعبه تعطیل است. مردم فقیر منطقه قدرت خرید از چنین فروشگاه باکلاسی را ندارند!
این اتفاقی است که هر روز در آمریکا می افتد. صاحب فروشگاه همان یک درصد است و ساکنین محله همان 99 درصد. فقرا فقیرتر و پولدارها پولدارتر می شوند. شهردارهای مناطق و شهرهای کوچک هر روز با التماس از مردم می خواهند که به جای خرید از فروشگاه های عظیم، از بیزینس های محلی (عباس آقا و حسین آقا) خرید کنند. ولی اغلب مردم با همین طرز فکر شما خریدشان را از غول های بزرگ انجام می دهند. شیک. ارزان!
از خودتان بپرسید چرا اروپا غول های آمریکایی مثل والمارت را محدود کرده؟ جالب اینکه به دلیل همین محدودیت متهم به کمونیست بودن و مخالفت با تجارت آزاد هم می شود.
نه دوست عزیز. هرکه ارزان می فروشد برای رضای خدا ارزان نمی فروشد!
اگر چین سیب و پرتقالش را با ضرر وارد کشورتان می کند و ارزانتر از باغدار شما ميفروشد برای این است که می خواهد باغدار باغش را نابود کند و ویلا بسازد. اگر چین پیراهن مردانه را در تهران می فروشد 5000 تومن و شما برای دوختن همان پیراهن باید 10 هزار تومن مزد بدهی، فقط به دلیل ارزانی نیروی کار چینی نیست! بلکه دارد دامپینگ می کند! قضیه خیلی ساده است .
این قضیه متاسفانه دلیل اصلی تعطیلی کارخانجات اخیر است.
✍️برگرفته از پژوهش استاد جامعه شناسی دکتر جمالی👇
شب نشینی هالو
@sh_n_halloo
کانال اشعار #هالو
@mrhallo
👍1
#یک_دقیقه_مطالعه...
عبرت گرفتن از تاریخ....
دیکتاتورها هیچ وقت عبرت نمی‌گيرند ، نه از تاريخ و نه از سرنوشت همتايان خود ..
نه معمر قذافی از سرنوشت صدام حسین درس گرفت و نه رابرت موگابه از سرنوشت چائوشسکو ...
برای اینکه آنها هميشه کردار خود و رسالت خود را متفاوت می‌پندارند..
ممکن است از بلایی که بر سر دیکتاتور دیگری آمده بترسند اما قادرند این ترس را به‌گونه‌ای مهار کنند که بعد از مدتی فراموش‌شان شود ...
قذافی یک نمونه از قبیلۀ کوچک خدایگانی بود که آنقدر بر ماندن در قدرت اصرار کرد و آن قدر ذلت به جان خرید که هم خودش با حقارت کامل کشته شد و هم کشورش از هم پاشید..
در حالی که اگر وقتی قدرت را در اختیار داشت و لیبی هنوز به آشوب کشیده نشده بود به توصیه‌ها گوش میکرد و امور را به دست فرد دیگری حتی از نزدیکانش میداد یا حداقل انتخاباتی موجه و مردم‌پسند برگزار میکرد سرانجام لیبی به اینجا نمی رسید...
او پیشتر رنگ همین تحقیر را در چهرۀ صدام حسین بعد از بیرون کشیدنش از یک سوراخ موش توسط آمریکایی‌ها ..
یا در چهرۀ حسنی مبارک در دادگاه انقلابیون مصر دیده بود...
اما خود را تافتۀ جدا بافته می دید ولی در دقایقی که با حقارت بر روی زمین کشیده می شد و با التماس خواستار زنده ماندن بود هیچ تفاوتی با با سایر ديکتاتورهای تاریخ که سرانجام کارشان به زندان و اعدام و فرار و مرگ انجاميد نداشت ...
نقطه اشتراک همۀ دیکتاتورها در این بود که یا صدای معترضان را نشنیدند و یا دیر شنیدند..
البته همگی در طول چند دهه حکمرانی هر انتقاد و اعتراضی را به تئوری توطئه و دخالت خارجی نسبت دادند..
اما سقوط نظام دیکتاتوری هرگز خودبه‌خود باعث باز شدن دروازه‌های کشور به بهشت متمدن جامعه پسا – دیکتاتوری نمی‌شود ..
زیرا مردم لیبی هم مانند بسیاری از کشورهایی که بعد از دهه‌ها از دست یک دیکتاتور رها می شوند تصور کرده بودند هدف پایان دادن به حکومت 42 ساله «معمر قذافی» ست..
اما خیلی زود مشخص شد که انقلابیون تنها در همان موضوع با هم توافق نظر داشتند و جز این بر سر هیچ موضوع دیگری بین آنها توافق نظری وجود نداشت...
و از فردای سرنگونی قذافی دعوا بر سر قدرت شروع شد و امروز پس از سه جنگ داخلی کشور ثروتمند لیبی با بیشترین منابع نفت در قارۀ آفریقا در آستانۀ فروپاشی کامل قرار دارد ...
براندازی دیکتاتورها تنها زمانی مفید خواهد بود که انقلابیون و مردم پیش از وقوع انقلاب به توافق کامل روی ساختار سیاسی جدید در فردای براندازی رسیده باشند در غیر این صورت حاصلی جز ویرانی به بار نمی‌آورد...
#تاریخ_معاصرایران 👇👇👇
📚https://t.me/joinchat/AAAAAEEhqxx3Z00nJrdwFg
👇
شب نشینی هالو
@sh_n_halloo
کانال اشعار #هالو
@mrhallo
عبرت گرفتن از تاریخ....
دیکتاتورها هیچ وقت عبرت نمی‌گيرند ، نه از تاريخ و نه از سرنوشت همتايان خود ..
نه معمر قذافی از سرنوشت صدام حسین درس گرفت و نه رابرت موگابه از سرنوشت چائوشسکو ...
برای اینکه آنها هميشه کردار خود و رسالت خود را متفاوت می‌پندارند..
ممکن است از بلایی که بر سر دیکتاتور دیگری آمده بترسند اما قادرند این ترس را به‌گونه‌ای مهار کنند که بعد از مدتی فراموش‌شان شود ...
قذافی یک نمونه از قبیلۀ کوچک خدایگانی بود که آنقدر بر ماندن در قدرت اصرار کرد و آن قدر ذلت به جان خرید که هم خودش با حقارت کامل کشته شد و هم کشورش از هم پاشید..
در حالی که اگر وقتی قدرت را در اختیار داشت و لیبی هنوز به آشوب کشیده نشده بود به توصیه‌ها گوش میکرد و امور را به دست فرد دیگری حتی از نزدیکانش میداد یا حداقل انتخاباتی موجه و مردم‌پسند برگزار میکرد سرانجام لیبی به اینجا نمی رسید...
او پیشتر رنگ همین تحقیر را در چهرۀ صدام حسین بعد از بیرون کشیدنش از یک سوراخ موش توسط آمریکایی‌ها ..
یا در چهرۀ حسنی مبارک در دادگاه انقلابیون مصر دیده بود...
اما خود را تافتۀ جدا بافته می دید ولی در دقایقی که با حقارت بر روی زمین کشیده می شد و با التماس خواستار زنده ماندن بود هیچ تفاوتی با با سایر ديکتاتورهای تاریخ که سرانجام کارشان به زندان و اعدام و فرار و مرگ انجاميد نداشت ...
نقطه اشتراک همۀ دیکتاتورها در این بود که یا صدای معترضان را نشنیدند و یا دیر شنیدند..
البته همگی در طول چند دهه حکمرانی هر انتقاد و اعتراضی را به تئوری توطئه و دخالت خارجی نسبت دادند..
اما سقوط نظام دیکتاتوری هرگز خودبه‌خود باعث باز شدن دروازه‌های کشور به بهشت متمدن جامعه پسا – دیکتاتوری نمی‌شود ..
زیرا مردم لیبی هم مانند بسیاری از کشورهایی که بعد از دهه‌ها از دست یک دیکتاتور رها می شوند تصور کرده بودند هدف پایان دادن به حکومت 42 ساله «معمر قذافی» ست..
اما خیلی زود مشخص شد که انقلابیون تنها در همان موضوع با هم توافق نظر داشتند و جز این بر سر هیچ موضوع دیگری بین آنها توافق نظری وجود نداشت...
و از فردای سرنگونی قذافی دعوا بر سر قدرت شروع شد و امروز پس از سه جنگ داخلی کشور ثروتمند لیبی با بیشترین منابع نفت در قارۀ آفریقا در آستانۀ فروپاشی کامل قرار دارد ...
براندازی دیکتاتورها تنها زمانی مفید خواهد بود که انقلابیون و مردم پیش از وقوع انقلاب به توافق کامل روی ساختار سیاسی جدید در فردای براندازی رسیده باشند در غیر این صورت حاصلی جز ویرانی به بار نمی‌آورد...
#تاریخ_معاصرایران 👇👇👇
📚https://t.me/joinchat/AAAAAEEhqxx3Z00nJrdwFg
👇
شب نشینی هالو
@sh_n_halloo
کانال اشعار #هالو
@mrhallo
📚 #یک_دقیقه_مطالعه
لطفا یک پاتو بردار!
توی سال هایی که "روایت فتح" شب‌های جمعه پخش می شد، یه خاطره از یه رزمنده پخش شد که داستان اینجوری بود :
دو تا قایق کنار هم ایستاده بودن که یکی پشت جبهه می رفت یکی سمت عملیاتی بی بازگشت !!
راوی می گفت : دو دل بودم؛ یه پام تو این قایق بود یه پام تو اون قایق
شهید (که اسم اش خاطرم نیست) به راوی می گه : یه پا تو بردار!..
حالا هم یکی باید پیدا بشه تا به بعضی از ما بگه : یه پاتو بردار ...
بگه :
تویی که پیش از ماه رمضون یخچالت رو از گوشت و مرغ پر کردی !! از طرفی به هیچ مرجعی هم اعتقاد نداری !! ولی روز عید فطر منتظری ببینی مراجع چی تصمیم می گیرن تا بفهمی چند کیلو گندم باید فطریه بدی!...یه پا تو بردار !!
تویی که میگی اسلام مال ۱۴۰۰ سال پیشه، ولی ارثیه خواهرت رو نصف دادی، یه پاتو بردار ...
آهای خانم ! تویی که هم می‌خوای امتیاز زن شرقی رو داشته باشی و مهریه‌ات رو بگیری و هم از مزایای زن غربی بهره مند باشی؛ ولی به جای مشارکت در تولید، هفته‌ای یه بار فیس بوک شوهرت رو چک می‌کنی، یه پا تو بردار ...
داداشم ... نمی تونی یه زن باربی بگیری و هر روز برات (میزان پلی) کنه و در عین حال بوی قرمه سبزی تو راهروی خونه‌ات بپیچه و بدون اجازه‌ات خرید نره و ... ولی با هم بشینید اندر وصف سکوت سمفونی بتهون صحبت کنید ...یه پاتو بردار ...
روشنفکر امروز ! دانشجوی دیروز ! نمی‌تونی برای رسیدن به دوره‌ی تحصیلی بالاتر، جزوه هات رو از هم اتاقیت قایم کنی و الان تو شبکه های اجتماعی اندر وصف خساست ایرانی ها و open بودن خارجی ها سر به فیس بوک بکوبی!
تو هم یه پاتو بردار ...
استاد گرامی، پژوهشگر ارجمند ! شما هم نمی تونی تابلوی جمله( قلم علما افضل من دما شهدا) رو روی دیوار خونه ۴۰۰ متریت بکوبی، در حالی که افزایش حقوق استاد تمومیت، از مقالات دانشجوآت بدست اومده، با عرض پوزش شما هم یه پاتو بردار ...
حاجی بازاری دیروز و بیزینس من امروز، تویی که عمرا بتونی رادیکال ۴/۲ رو حساب کنی، اینکه بخوای از احترام یه دانشگاهی برخوردار بشی ...شما حتما یه پاتو بردار ...
نماینده عزیز ! تویی که پول تبلیغات میلیاردیتو "هِبِه" گرفتی؛ نمی‌تونی بعدا رانت ندی و عضو کمیته حقیقت یاب اختلاس باشی ! اگه بهت بر نمی‌خوره شما هم یه پاتو بردار ....
آدم هایی که می‌خوان تو هر دو تا قایق باشن، کارشون مثل راننده خودرویی می مونه که هم راهنما به چپ می زنه هم به راست ! و پشت سریه حتما می‌فهمه حال راننده خوب نیست ....
ما خیلی وقتا حالمون خوب نیست!
ما هم گاهی باید یه پامون رو برداریم.
✍️سعید رب دوست مطلق
👇
شب نشینی هالو
https://zil.ink/mrhalloo
لطفا یک پاتو بردار!
توی سال هایی که "روایت فتح" شب‌های جمعه پخش می شد، یه خاطره از یه رزمنده پخش شد که داستان اینجوری بود :
دو تا قایق کنار هم ایستاده بودن که یکی پشت جبهه می رفت یکی سمت عملیاتی بی بازگشت !!
راوی می گفت : دو دل بودم؛ یه پام تو این قایق بود یه پام تو اون قایق
شهید (که اسم اش خاطرم نیست) به راوی می گه : یه پا تو بردار!..
حالا هم یکی باید پیدا بشه تا به بعضی از ما بگه : یه پاتو بردار ...
بگه :
تویی که پیش از ماه رمضون یخچالت رو از گوشت و مرغ پر کردی !! از طرفی به هیچ مرجعی هم اعتقاد نداری !! ولی روز عید فطر منتظری ببینی مراجع چی تصمیم می گیرن تا بفهمی چند کیلو گندم باید فطریه بدی!...یه پا تو بردار !!
تویی که میگی اسلام مال ۱۴۰۰ سال پیشه، ولی ارثیه خواهرت رو نصف دادی، یه پاتو بردار ...
آهای خانم ! تویی که هم می‌خوای امتیاز زن شرقی رو داشته باشی و مهریه‌ات رو بگیری و هم از مزایای زن غربی بهره مند باشی؛ ولی به جای مشارکت در تولید، هفته‌ای یه بار فیس بوک شوهرت رو چک می‌کنی، یه پا تو بردار ...
داداشم ... نمی تونی یه زن باربی بگیری و هر روز برات (میزان پلی) کنه و در عین حال بوی قرمه سبزی تو راهروی خونه‌ات بپیچه و بدون اجازه‌ات خرید نره و ... ولی با هم بشینید اندر وصف سکوت سمفونی بتهون صحبت کنید ...یه پاتو بردار ...
روشنفکر امروز ! دانشجوی دیروز ! نمی‌تونی برای رسیدن به دوره‌ی تحصیلی بالاتر، جزوه هات رو از هم اتاقیت قایم کنی و الان تو شبکه های اجتماعی اندر وصف خساست ایرانی ها و open بودن خارجی ها سر به فیس بوک بکوبی!
تو هم یه پاتو بردار ...
استاد گرامی، پژوهشگر ارجمند ! شما هم نمی تونی تابلوی جمله( قلم علما افضل من دما شهدا) رو روی دیوار خونه ۴۰۰ متریت بکوبی، در حالی که افزایش حقوق استاد تمومیت، از مقالات دانشجوآت بدست اومده، با عرض پوزش شما هم یه پاتو بردار ...
حاجی بازاری دیروز و بیزینس من امروز، تویی که عمرا بتونی رادیکال ۴/۲ رو حساب کنی، اینکه بخوای از احترام یه دانشگاهی برخوردار بشی ...شما حتما یه پاتو بردار ...
نماینده عزیز ! تویی که پول تبلیغات میلیاردیتو "هِبِه" گرفتی؛ نمی‌تونی بعدا رانت ندی و عضو کمیته حقیقت یاب اختلاس باشی ! اگه بهت بر نمی‌خوره شما هم یه پاتو بردار ....
آدم هایی که می‌خوان تو هر دو تا قایق باشن، کارشون مثل راننده خودرویی می مونه که هم راهنما به چپ می زنه هم به راست ! و پشت سریه حتما می‌فهمه حال راننده خوب نیست ....
ما خیلی وقتا حالمون خوب نیست!
ما هم گاهی باید یه پامون رو برداریم.
✍️سعید رب دوست مطلق
👇
شب نشینی هالو
https://zil.ink/mrhalloo
زیلینک
محمدرضا عالی‌پیام_هالو
شاعر و طنزپرداز منتقد، فیلمساز
👍74👏2