This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
همین دیروز یک خانواده که ۱۴۰۰ میلیارد از طریق بانکها دزدیده بودند از ایران فرار کردند!
اینها را ول کردند، به آزارو اذیت بیشتر و #سرکوب مردم روی آوردند👇
شب نشینی هالو
@sh_n_halloo
کانال اشعار #هالو
اینها را ول کردند، به آزارو اذیت بیشتر و #سرکوب مردم روی آوردند👇
شب نشینی هالو
@sh_n_halloo
کانال اشعار #هالو
♦️♦️ #انقلاب ساسی مانکن در #مدارس_ایران
چند روزی است که در فضای مجازی فیلم‌هایی از شادی و نشاط دانش‌آموزان دختر و پسر در مدارس با آهنگ جدید ساسی مانکن دست به دست می‌چرخد و واکنش‌های متفاوتی را به دنبال داشته است تا جایی که برخی خواهان استیضاح وزیر آموزش و پرورش شده‌اند!
به گزارش تيتربرتر؛
اما به راستی چرا یک آهنگ، آن هم آهنگ درجه چندم به لحاظ هنری این‌گونه با استقبال دانش‌آموزان حتی در مقاطع ابتدایی مواجه می‌شود!؟ چرا کسی قبل از آنکه از معلم تا وزیر آموزش و پرورش را زیر سوال ببرد، از خودش نمی‌پرسد که چرا این همه گرایش به یک آهنگ وجود دارد!؟ چگونه است که نسل‌های سوم و چهارم بعد از انقلاب این‌گونه کلمه به کلمه یک آهنگ دست چندم که نه محتوای قابل قبولی داشته و نه از لحاظ موسیقیایی جایگاه ویژه‌ای دارد را حفظ کرده و گاهی حتی قشنگ‌تر از خواننده آن را می‌خوانند!
قطعا این اتفاق تنها برای آهنگ ساسی مانکن رخ نداده است و همین افراد بخش قابل توجهی از آهنگ‌های خوانندگان درجه چندم کشور از حمید هیراد تا بهنام بانی گرفته و برخی دیگر که حتی هم‌نسلان من و قبل از آن تلفظ درست نامشان هم بلد نیستند را از بَر بوده و هستند!
اوج این اتفاق در ماجرای مرگ #مرتضی_پاشایی بود. مرگی که اگر چه برای همه تلخ بود اما واکنش‌ها به این مرگ و حضور میلیونی هواداران او در خیابان و هم‌خوانی آهنگ‌های پاشایی باهم، اتفاق بسیار نادری بود که شاید هیچ‌وقت تکرار نشود اما قطعا تحلیل آن اتفاق و دیگر اتفاقاتی شبیه حضور آهنگ ساسی مانکن در مدارس ایران، یک #نیاز_اساسی است و نباید ساده از کنار گزاره‌های این اتفاقات عبور کرد.
به تعبیری و به زبان ساده می‌توانیم بگوییم آهنگ ساسی مانکن در مدارس ایران انقلاب کرد!؟ اما چرا این اتفاق افتاد؟ در حالی که چهل سال است از همه روش‌ها برای #حذف_موسیقی در مدارس استفاده کردیم! در حالی که محتوای همه کتاب‌های آموزشی را تنها براساس #سلیقه_شخصی خودمان تغییر دادیم! در حالی که شاهنامه #فردوسی، بوستان و گلستان #سعدی، مثنوی #مولوی و دیوان #حافظ را از نظام آموزش و پرورش کشور حذف کردیم! امروز باید شاهد این اتفاقات در مدارس ایران باشیم.
در تمام این سالها چه #خوارک_فرهنگی به دانش‌آموزان داده‌ایم که حالا انتظار داریم کودک خردسال ما با وجود آنکه معنای برخی کلمات ترانه ساسی از جمله «سکسی» را نمی‌داند اما کلمه به کلمه با خواننده تکرار می‌کند و در اوج لذت بردن از آهنگ، #جیغ_بنفش می‌کشد! امروز نوجوان ما حتی بسیاری از #شاعران، #نویسندگان و هنرمندان شاخص دوران معاصر را نمی‌شناسند، چرا که #تیغ_سانسور اجازه نداده حتی آن‌ها حتی نام این #بزرگان را بشنوند.
ترانه جدید ساسی مانکن #تمثیلی از وضعیت کنونی فرهنگی جامعه ما است. جامعه‌ای که در برهه‌های مختلف #داشته‌هایش را #انکار کرد، حالا باید بنشیند و نظاره کند آنچه از فرهنگ دیگران در بین مردمانش رخنه کرده و خودنمایی می‌کند.
همین روزها اگر کسی بگوید چرا ربنای #استاد_شجریان از صداوسیما پخش نمی‌شود، خیلی‌ها بر او خرده خواهند گرفت و او را ضد فرهنگ خواهند نامید اما گویی خود را به #خواب_زده و نمی‌خواهند ببینند با این فضایی که ایجاد کرده‌اند، جایگزین امثال استاد شجریان کسی نیست چون ساسی مانکن، تتلو و....
چرا کسی نمی‌خواهد به جای متهم کردن این و آن، بپذیرد که #راه_فرهنگی که در این سالها طی کرده‌ایم #غلط بوده و امروز اگر نخواهیم در این راه بازنگری کنیم قطعا با شکست جدی مواجه خواهیم شد! امروز حضور پر رنگ ساسی مانکن در همه بخش‌های جامعه به ویژه آموزش و پرورش #نتیجه_تصمیمات_غلط فرهنگی است که پشت درهای بسته گرفته می‌شود و سردمداران فرهنگی ما نمی‌دانند در #بطن_جامعه چه می‌گذرد!؟
آهنگ ساسی مانکن و گرایش جوانان و به ویژه نوجوانان به این آهنگ نشان از #تغییر_ذائقه فرهنگی جامعه و نیز خلاء محتوای فرهنگی دارد که بی‌تردید همه ما در این اتفاق مقصریم.
البته هیچ‌گاه نمی‌توان کسی را بخاطر گوش دادن به یک آهنگ مورد مذمت قرار داد اما بحث اینجاست که در #سرکوب_موسیقی_فاخر این مملکت، در #حذف_ادبیات_غنی ایران و در نادیده گرفتن انگاره‌های فرهنگی یک جامعه، چاره‌ای نیست جز آنکه شاهد انقلاب فرهنگی با انگاره‌های کم ارزش باشیم.
استقبال از آهنگ ساسی مانکن و امثال آن نشان از #تشنگی_جامعه دارد، جامعه‌ای که می‌‌خواهد شاد باشد، با موسیقی ارتباط بگیرد و شادی حلقه مفقوده جامعه امروز ماست. اگر نتوانیم فکری برای نیازهای طبیعی این جامعه بکنیم، قطعا روز به روز شاهد افول فرهنگ و هنر و سطح سلیقه مردم خواهیم بود. اتفاقی که #ترسناک‌تر از وقوع #جنگ_جهانی_سوم است. همین.
✍ مهردادحمزه- نویسنده و روزنامه نگار
👇
شب نشینی هالو
@sh_n_halloo
کانال اشعار #هالو
@mrhallo
چند روزی است که در فضای مجازی فیلم‌هایی از شادی و نشاط دانش‌آموزان دختر و پسر در مدارس با آهنگ جدید ساسی مانکن دست به دست می‌چرخد و واکنش‌های متفاوتی را به دنبال داشته است تا جایی که برخی خواهان استیضاح وزیر آموزش و پرورش شده‌اند!
به گزارش تيتربرتر؛
اما به راستی چرا یک آهنگ، آن هم آهنگ درجه چندم به لحاظ هنری این‌گونه با استقبال دانش‌آموزان حتی در مقاطع ابتدایی مواجه می‌شود!؟ چرا کسی قبل از آنکه از معلم تا وزیر آموزش و پرورش را زیر سوال ببرد، از خودش نمی‌پرسد که چرا این همه گرایش به یک آهنگ وجود دارد!؟ چگونه است که نسل‌های سوم و چهارم بعد از انقلاب این‌گونه کلمه به کلمه یک آهنگ دست چندم که نه محتوای قابل قبولی داشته و نه از لحاظ موسیقیایی جایگاه ویژه‌ای دارد را حفظ کرده و گاهی حتی قشنگ‌تر از خواننده آن را می‌خوانند!
قطعا این اتفاق تنها برای آهنگ ساسی مانکن رخ نداده است و همین افراد بخش قابل توجهی از آهنگ‌های خوانندگان درجه چندم کشور از حمید هیراد تا بهنام بانی گرفته و برخی دیگر که حتی هم‌نسلان من و قبل از آن تلفظ درست نامشان هم بلد نیستند را از بَر بوده و هستند!
اوج این اتفاق در ماجرای مرگ #مرتضی_پاشایی بود. مرگی که اگر چه برای همه تلخ بود اما واکنش‌ها به این مرگ و حضور میلیونی هواداران او در خیابان و هم‌خوانی آهنگ‌های پاشایی باهم، اتفاق بسیار نادری بود که شاید هیچ‌وقت تکرار نشود اما قطعا تحلیل آن اتفاق و دیگر اتفاقاتی شبیه حضور آهنگ ساسی مانکن در مدارس ایران، یک #نیاز_اساسی است و نباید ساده از کنار گزاره‌های این اتفاقات عبور کرد.
به تعبیری و به زبان ساده می‌توانیم بگوییم آهنگ ساسی مانکن در مدارس ایران انقلاب کرد!؟ اما چرا این اتفاق افتاد؟ در حالی که چهل سال است از همه روش‌ها برای #حذف_موسیقی در مدارس استفاده کردیم! در حالی که محتوای همه کتاب‌های آموزشی را تنها براساس #سلیقه_شخصی خودمان تغییر دادیم! در حالی که شاهنامه #فردوسی، بوستان و گلستان #سعدی، مثنوی #مولوی و دیوان #حافظ را از نظام آموزش و پرورش کشور حذف کردیم! امروز باید شاهد این اتفاقات در مدارس ایران باشیم.
در تمام این سالها چه #خوارک_فرهنگی به دانش‌آموزان داده‌ایم که حالا انتظار داریم کودک خردسال ما با وجود آنکه معنای برخی کلمات ترانه ساسی از جمله «سکسی» را نمی‌داند اما کلمه به کلمه با خواننده تکرار می‌کند و در اوج لذت بردن از آهنگ، #جیغ_بنفش می‌کشد! امروز نوجوان ما حتی بسیاری از #شاعران، #نویسندگان و هنرمندان شاخص دوران معاصر را نمی‌شناسند، چرا که #تیغ_سانسور اجازه نداده حتی آن‌ها حتی نام این #بزرگان را بشنوند.
ترانه جدید ساسی مانکن #تمثیلی از وضعیت کنونی فرهنگی جامعه ما است. جامعه‌ای که در برهه‌های مختلف #داشته‌هایش را #انکار کرد، حالا باید بنشیند و نظاره کند آنچه از فرهنگ دیگران در بین مردمانش رخنه کرده و خودنمایی می‌کند.
همین روزها اگر کسی بگوید چرا ربنای #استاد_شجریان از صداوسیما پخش نمی‌شود، خیلی‌ها بر او خرده خواهند گرفت و او را ضد فرهنگ خواهند نامید اما گویی خود را به #خواب_زده و نمی‌خواهند ببینند با این فضایی که ایجاد کرده‌اند، جایگزین امثال استاد شجریان کسی نیست چون ساسی مانکن، تتلو و....
چرا کسی نمی‌خواهد به جای متهم کردن این و آن، بپذیرد که #راه_فرهنگی که در این سالها طی کرده‌ایم #غلط بوده و امروز اگر نخواهیم در این راه بازنگری کنیم قطعا با شکست جدی مواجه خواهیم شد! امروز حضور پر رنگ ساسی مانکن در همه بخش‌های جامعه به ویژه آموزش و پرورش #نتیجه_تصمیمات_غلط فرهنگی است که پشت درهای بسته گرفته می‌شود و سردمداران فرهنگی ما نمی‌دانند در #بطن_جامعه چه می‌گذرد!؟
آهنگ ساسی مانکن و گرایش جوانان و به ویژه نوجوانان به این آهنگ نشان از #تغییر_ذائقه فرهنگی جامعه و نیز خلاء محتوای فرهنگی دارد که بی‌تردید همه ما در این اتفاق مقصریم.
البته هیچ‌گاه نمی‌توان کسی را بخاطر گوش دادن به یک آهنگ مورد مذمت قرار داد اما بحث اینجاست که در #سرکوب_موسیقی_فاخر این مملکت، در #حذف_ادبیات_غنی ایران و در نادیده گرفتن انگاره‌های فرهنگی یک جامعه، چاره‌ای نیست جز آنکه شاهد انقلاب فرهنگی با انگاره‌های کم ارزش باشیم.
استقبال از آهنگ ساسی مانکن و امثال آن نشان از #تشنگی_جامعه دارد، جامعه‌ای که می‌‌خواهد شاد باشد، با موسیقی ارتباط بگیرد و شادی حلقه مفقوده جامعه امروز ماست. اگر نتوانیم فکری برای نیازهای طبیعی این جامعه بکنیم، قطعا روز به روز شاهد افول فرهنگ و هنر و سطح سلیقه مردم خواهیم بود. اتفاقی که #ترسناک‌تر از وقوع #جنگ_جهانی_سوم است. همین.
✍ مهردادحمزه- نویسنده و روزنامه نگار
👇
شب نشینی هالو
@sh_n_halloo
کانال اشعار #هالو
@mrhallo
چرا نشست اضطراری #شورای_حقوق_بشر سازمان ملل درباره #ایران مهم است؟
برای رسیدن به نتیجه چه باید کرد؟
از این روزهای #ژنو و وضعیت شورا خواهم نوشت. اینکه از دیروز تا ۴شنبه، در جلسات غیررسمی چه اتفاقاتی افتاده یا باید بیفتد تا به یک مصوبه قابل دفاع در جلسه رسمی روز ۵شنبه برسیم.
این نشست فوق‌العاده درباره ایران مهم است، چون:
اولا، نشان می‌دهد نقض حقوق بشر از سوی ج.ا علیه مردم ایران -بویژه در این #وضعیت_انقلابی که وارد ماه سوم خود شده- تا به آن حد گسترده و دردناک بوده که ضرورت تشکیل چنین نشستی احساس و مطرح شده است.
ثانیا، چنانچه خروجی جلسه پنج‌شنبه ایجاد یک #کمیسیون_حقیقت‌یاب باشد، می‌توان امیدوار بود که بعد از شنیده شدنِ صدای مردم جان به لب آمده‌ی ایران از سوی #سازمان_ملل، تحقیقات مستقلی درباره #جنایات گسترده ج.ا صورت گیرد تا مقدمات رسیدگی قضایی به جنگ تمام‌عیار ج.ا علیه #مردم_ایران در مراجع قضایی بین‌المللی فراهم شود
ثالثا، تشکیل این نشست می‌تواند باعث بازدارندگی یا کُند شدن سرعت ماشین #سرکوبِ ج.ا شود.
#مهسا_امینی
👇
شب نشینی هالو
https://zil.ink/Mrhalloo
برای رسیدن به نتیجه چه باید کرد؟
از این روزهای #ژنو و وضعیت شورا خواهم نوشت. اینکه از دیروز تا ۴شنبه، در جلسات غیررسمی چه اتفاقاتی افتاده یا باید بیفتد تا به یک مصوبه قابل دفاع در جلسه رسمی روز ۵شنبه برسیم.
این نشست فوق‌العاده درباره ایران مهم است، چون:
اولا، نشان می‌دهد نقض حقوق بشر از سوی ج.ا علیه مردم ایران -بویژه در این #وضعیت_انقلابی که وارد ماه سوم خود شده- تا به آن حد گسترده و دردناک بوده که ضرورت تشکیل چنین نشستی احساس و مطرح شده است.
ثانیا، چنانچه خروجی جلسه پنج‌شنبه ایجاد یک #کمیسیون_حقیقت‌یاب باشد، می‌توان امیدوار بود که بعد از شنیده شدنِ صدای مردم جان به لب آمده‌ی ایران از سوی #سازمان_ملل، تحقیقات مستقلی درباره #جنایات گسترده ج.ا صورت گیرد تا مقدمات رسیدگی قضایی به جنگ تمام‌عیار ج.ا علیه #مردم_ایران در مراجع قضایی بین‌المللی فراهم شود
ثالثا، تشکیل این نشست می‌تواند باعث بازدارندگی یا کُند شدن سرعت ماشین #سرکوبِ ج.ا شود.
#مهسا_امینی
👇
شب نشینی هالو
https://zil.ink/Mrhalloo
👍320❤18😁6🔥2🤔1
✍ #حسین_پرنیا | یادداشت روز:
[لینک تلگرام: https://t.me/hosseinparnia1]
«هنر در اسارت، مدیریت هنری زیر چتر خیانت و فساد مافیایی»
مفهومِ هنر دیگر عرصه خلاقیت نیست، بلکه زمین بازی باندهای رانتی و مهره‌های وابسته به مجیزپروران است. مدیرانی که نه سواد هنری دارند، نه دغدغه آزادی بیان، و متأسفانه آن‌ها تعیین می‌کنند چه کسی بدرخشد و چه کسی حذف شود. نالایق‌ها بر صحنه‌اند و لایق‌ها در انزوا. هر کس بخواهد خارج از دایره بسته‌شان نفس بکشد، یا حذف می‌شود، یا مجبور به سکوت و خودسانسوری.
فعالیت هایی هم که توسط دغدغه‌مندان هنر موسیقی و عاشقان این حوزه صورت می‌گیرد، با چنان محدودیت‌ها و عدم حمایت روبه‌روست که دوام و قوامشان بی‌شک نفس آخر را می‌کشد.
در این میان، هنرمندان مستقل زیر پای همکاران خود له می‌شوند تا سیستم حاکم. بزرگ‌ترین دشمن هنرمند معترض و منتقد، همیشه حاکمیت نیست، بلکه هنرمندانی‌اند که برای بقا در صحنه، با حسادت، زیرآب‌زنی، فتنه‌گری، و تخریب شخصیت، هنرمندان منتقد و مستقل را یا به حاشیه رانده یا حذف می‌کنند. اینها ابزار سرکوبی‌ست که دیگر نیازی به دخالت مستقیم نهادهای امنیتی ندارد. چرا که در این چرخه، هنرمندان خود از پس حذف یکدیگر بر می‌آیند.
نهادهای به‌ظاهر مستقل، که در واقع دلالان هنر سفارشی‌اند، نام «مستقل» را یدک می‌کشند، اما در عمل شعبه‌هایی از همان سیستم تکرار و تقلیدپرورند. جوایز، حمایت‌ها، فرصت‌های نمایش و اجرا، همه در اختیار کسانی‌ست که در چارچوب سیاست‌های مشخص حرکت کنند. برای همین است که نام‌های تکراری را می‌بینیم و استعدادهای واقعی در سایه محو می‌شوند. آن‌هایی که ادعای آزادی و استقلال دارند، در لحظات حساس، یا خاموشند، یا دقیقن همان چیزی را تکرار می‌کنند که از آن‌ها خواسته شده.
به عنوان مثال، سرکوب هنرمندان زن، خیانتی که با بی تفاوتی و سکوت توجیه می‌شود. هر روز خبری از بازداشت، ممنوع‌الکاری، تهدید، و فشار بر زنان هنرمند منتشر می‌شود، اما جامعه فرهنگی و هنری به آن عادت کرده است. جشن‌ها و نمایشگاه‌ها برگزار می‌شوند، موسیقی و تئاتر ادامه دارد، انگار نه انگار که هر روز یکی از خودشان را از میانشان برمی‌دارند. این سکوت، جز خیانت چه توجیهی دارد؟ آیا این بی‌تفاوتی، نوعی همدستی با سرکوب نیست و فرار از مسئولیت؟
سال‌هاست پشت عنوان فاجعه‌بار «من سیاسی نیستم» بسیاری پنهان شده‌اند و به تجارت هنری‌شان مشغولند، غافل از اینکه سیاست با همه امور کار دارد و نقش تعیین‌کننده‌ای ایفا می‌کند.
هنر، ذاتاً سیاسی‌ست و کسی که می‌گوید «من سیاسی نیستم» از ماهیت و مفهوم هنر درکی ندارد، جز تجارت خاموش هنر.
نظاره‌گر بودن، یعنی در سقوط هنر و سقوط زندگی، نقش داشتن.
«هنرمندان مردد، زودتر از آنچه فکر کنند حذف خواهند شد»
بسیاری از هنرمندان فکر می‌کنند اگر سکوت کنند، اگر مصلحت‌اندیش باشند، اگر کمی با شرایط کنار بیایند، از خطر در امان می‌مانند. این توهمی بیش نیست. قطاری که طی این سالها همواره شرایط را برای هنر و هنرمند سخت‌تر و دشوارتر کرده، همه را زیر خواهد گرفت، حتا کسانی که به آن باج می‌دهند، و دیر یا زود از قطار پیاده و حذف خواهند شد.
تا زمانی که هنر و هنرمند مستقل نشود، همه قربانی خواهند شد.
هنر یا در برابر قدرت می‌ایستد، یا برده آن می‌شود. راه سومی وجود ندارد.
#هنر_در_بند
#خیانت_به_هنرمند
#سکوت_ممنوع
#هنر_مستقل
#آزادی_بیان
#سرکوب_هنرمندان
#زنان_هنرمند
#فرهنگ_زیر_فشار
#سیاست_و_هنر
#بیداری_هنری
#هنر_بی_زنجیر
#هنر
#ایران
#آزادی
#سرکوب_هنرمندان
#رسانه_شمایید_در_آگاهی_رسانی
@hosseinparnia1.
#زن_زندگی_آزادی
https://zil.ink/Mrhalloo
شب نشینی هالو 👇
@sh_n_halloo
[لینک تلگرام: https://t.me/hosseinparnia1]
«هنر در اسارت، مدیریت هنری زیر چتر خیانت و فساد مافیایی»
مفهومِ هنر دیگر عرصه خلاقیت نیست، بلکه زمین بازی باندهای رانتی و مهره‌های وابسته به مجیزپروران است. مدیرانی که نه سواد هنری دارند، نه دغدغه آزادی بیان، و متأسفانه آن‌ها تعیین می‌کنند چه کسی بدرخشد و چه کسی حذف شود. نالایق‌ها بر صحنه‌اند و لایق‌ها در انزوا. هر کس بخواهد خارج از دایره بسته‌شان نفس بکشد، یا حذف می‌شود، یا مجبور به سکوت و خودسانسوری.
فعالیت هایی هم که توسط دغدغه‌مندان هنر موسیقی و عاشقان این حوزه صورت می‌گیرد، با چنان محدودیت‌ها و عدم حمایت روبه‌روست که دوام و قوامشان بی‌شک نفس آخر را می‌کشد.
در این میان، هنرمندان مستقل زیر پای همکاران خود له می‌شوند تا سیستم حاکم. بزرگ‌ترین دشمن هنرمند معترض و منتقد، همیشه حاکمیت نیست، بلکه هنرمندانی‌اند که برای بقا در صحنه، با حسادت، زیرآب‌زنی، فتنه‌گری، و تخریب شخصیت، هنرمندان منتقد و مستقل را یا به حاشیه رانده یا حذف می‌کنند. اینها ابزار سرکوبی‌ست که دیگر نیازی به دخالت مستقیم نهادهای امنیتی ندارد. چرا که در این چرخه، هنرمندان خود از پس حذف یکدیگر بر می‌آیند.
نهادهای به‌ظاهر مستقل، که در واقع دلالان هنر سفارشی‌اند، نام «مستقل» را یدک می‌کشند، اما در عمل شعبه‌هایی از همان سیستم تکرار و تقلیدپرورند. جوایز، حمایت‌ها، فرصت‌های نمایش و اجرا، همه در اختیار کسانی‌ست که در چارچوب سیاست‌های مشخص حرکت کنند. برای همین است که نام‌های تکراری را می‌بینیم و استعدادهای واقعی در سایه محو می‌شوند. آن‌هایی که ادعای آزادی و استقلال دارند، در لحظات حساس، یا خاموشند، یا دقیقن همان چیزی را تکرار می‌کنند که از آن‌ها خواسته شده.
به عنوان مثال، سرکوب هنرمندان زن، خیانتی که با بی تفاوتی و سکوت توجیه می‌شود. هر روز خبری از بازداشت، ممنوع‌الکاری، تهدید، و فشار بر زنان هنرمند منتشر می‌شود، اما جامعه فرهنگی و هنری به آن عادت کرده است. جشن‌ها و نمایشگاه‌ها برگزار می‌شوند، موسیقی و تئاتر ادامه دارد، انگار نه انگار که هر روز یکی از خودشان را از میانشان برمی‌دارند. این سکوت، جز خیانت چه توجیهی دارد؟ آیا این بی‌تفاوتی، نوعی همدستی با سرکوب نیست و فرار از مسئولیت؟
سال‌هاست پشت عنوان فاجعه‌بار «من سیاسی نیستم» بسیاری پنهان شده‌اند و به تجارت هنری‌شان مشغولند، غافل از اینکه سیاست با همه امور کار دارد و نقش تعیین‌کننده‌ای ایفا می‌کند.
هنر، ذاتاً سیاسی‌ست و کسی که می‌گوید «من سیاسی نیستم» از ماهیت و مفهوم هنر درکی ندارد، جز تجارت خاموش هنر.
نظاره‌گر بودن، یعنی در سقوط هنر و سقوط زندگی، نقش داشتن.
«هنرمندان مردد، زودتر از آنچه فکر کنند حذف خواهند شد»
بسیاری از هنرمندان فکر می‌کنند اگر سکوت کنند، اگر مصلحت‌اندیش باشند، اگر کمی با شرایط کنار بیایند، از خطر در امان می‌مانند. این توهمی بیش نیست. قطاری که طی این سالها همواره شرایط را برای هنر و هنرمند سخت‌تر و دشوارتر کرده، همه را زیر خواهد گرفت، حتا کسانی که به آن باج می‌دهند، و دیر یا زود از قطار پیاده و حذف خواهند شد.
تا زمانی که هنر و هنرمند مستقل نشود، همه قربانی خواهند شد.
هنر یا در برابر قدرت می‌ایستد، یا برده آن می‌شود. راه سومی وجود ندارد.
#هنر_در_بند
#خیانت_به_هنرمند
#سکوت_ممنوع
#هنر_مستقل
#آزادی_بیان
#سرکوب_هنرمندان
#زنان_هنرمند
#فرهنگ_زیر_فشار
#سیاست_و_هنر
#بیداری_هنری
#هنر_بی_زنجیر
#هنر
#ایران
#آزادی
#سرکوب_هنرمندان
#رسانه_شمایید_در_آگاهی_رسانی
@hosseinparnia1.
#زن_زندگی_آزادی
https://zil.ink/Mrhalloo
شب نشینی هالو 👇
@sh_n_halloo
Telegram
حسین پرنیا hossein parnia
@parnia1972
«بعنوان هنرمندی مستقل و منتقد، باور دارم
هنر جسارت و آگاهی‌ست. هنرمندِ منفعل، رهاوردش چیزی مانند فریب و سرگرمی‌ست»
«بعنوان هنرمندی مستقل و منتقد، باور دارم
هنر جسارت و آگاهی‌ست. هنرمندِ منفعل، رهاوردش چیزی مانند فریب و سرگرمی‌ست»
👍40❤3