ابر می‌بارد و من می‌شوم از یار جدا
چون کنم دل به چنین روز ز دلدار جدا

ابر و باران و من و یار ستاده به وداع
من جدا گریه کنان، ابر جدا، یار جدا

سبزه نوخیز و هوا خرم و بستان سرسبز
بلبل روی سیه مانده ز گلزار جدا

ای مرا در سر هر موی به زلفت بندی
چه کنی بند ز بندم همه یکبار جدا

دیده از بهر تو خونبار شد، ای مردم چشم!
مردمی کن، مشو از دیده ی خونبار جدا

نعمت دیده نخواهم که بماند پس از این
مانده چون دیده از آن نعمت دیدار جدا

دیده صد رخنه شد از بهر تو، خاکی ز رهت
زود برگیر و بکن رخنه ی دیوار جدا

می دهم جان مرو از من، وگرت باور نیست
پیش از آن خواهی، بستان و نگهدار جدا

حسن تو دیر نپاید چو ز خسرو رفتی
گل بسی دیر نماند چو شد از خار جدا

#امیرخسرو_دهلوی

خرم آن لحظه که مشتاق به یاری برسد
آرزومند نگاری به نگاری برسد

لذت وصل نداند مگر آن سوخته ای
که پس از دوری بسیار به یاری برسد

#امیرخسرو_دهلوی

گر خلق جهان حال من خسته بدانند
از عین تحیر سر انگشت بخایند

#امیرخسرو_دهلوی

🎧 «ابر می‌بارد» *


من جدا گریه‌کنان،
ابر جدا،
یار جدا


شعر: #امیرخسرو_دهلوی
آهنگسازی: #سهراب_پورناظری
تنظیم: #بردیا_کیارس
آواز: #همایون_شجریان
آلبوم: #رگ_خواب


* در کنار جوایز زیادی که آلبوم «رگ خواب»، در جشن‌های سالانهٔ «موسیقی ما» و «خانهٔ موسیقی» کسب کرد، قطعهٔ «ابر می‌بارد» توانست جایزهٔ بهترین قطعهٔ موسیقی سنتی و معاصر ایرانی را در شاخهٔ مردمی (سال ۹۵) به خود اختصاص دهد.

@PoemAndLiterature

گاهم زنخ نمایی و گه‌ زلف می‌کشی
بی رشته‌ام به چاه فرو می‌کنی نکن

#امیرخسرو_دهلوی
@PoemAndLiterature