چنان زِ خاطر اهل جهان فراموشیم
که سیـل نیز نگیـرد سراغ خانه مـا

#رهی_معیری

ﭼﻮﻥ ﺯﻟﻒ ﺗﻮ ﺍﻡ ﺟﺎﻧﺎ ﺩﺭ ﻋﻴﻦ ﭘﺮﻳﺸﺎﻧﯽ
ﭼﻮﻥ ﺑﺎﺩ ﺳﺤﺮﮔﺎﻫﻢ ﺩﺭ ﺑﯽ ﺳﺮ ﻭ ﺳﺎﻣﺎﻧﯽ

ﻣﻦ ﺧﺎﮐﻢ ﻭ ﻣﻦ ﮔﺮﺩﻡ ﻣﻦ ﺍﺷﮑﻢ ﻭ ﻣﻦ ﺩﺭﺩﻡ
ﺗﻮ ﻣﻬﺮﯼ ﻭ ﺗﻮ ﻧﻮﺭﯼ ﺗﻮ ﻋﺸﻘﯽ ﻭ ﺗﻮ ﺟﺎﻧﯽ

ﺧﻮﺍﻫﻢ ﮐﻪ ﺗﺮﺍ ﺩﺭ ﺑﺮ ﺑﻨﺸﺎﻧﻢ ﻭ ﺑﻨﺸﻴﻨﻢ
ﺗﺎ ﺁﺗﺶ ﺟﺎﻧﻢ ﺭﺍ ﺑﻨﺸﻴﻨﯽ ﻭ ﺑﻨﺸﺎﻧﯽ

ﺍﯼ ﺷﺎﻫﺪ ﺍﻓﻼﮐﯽ ﺩﺭ ﻣﺴﺘﯽ ﻭ ﺩﺭ ﭘﺎﮐﯽ
ﻣﻦ ﭼﺸﻢ ﺗﺮﺍ ﻣﺎﻧﻢ ﺗﻮ ﺍﺷﮏ ﻣﺮﺍ ﻣﺎﻧﯽ

ﺩﺭ ﺳﻴﻨﻪ ﺳﻮﺯﺍﻧﻢ ﻣﺴﺘﻮﺭﯼ ﻭ ﻣﻬﺠﻮﺭﯼ
ﺩﺭ ﺩﻳﺪﻩ ﺑﻴﺪﺍﺭﻡ ﭘﻴﺪﺍﻳﯽ ﻭ ﭘﻨﻬﺎﻧﯽ

ﻣﻦ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﻋﻮﺩﻡ ﺗﻮ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﭘﺮﺩﺍﺯﯼ
ﻣﻦ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﻣﻮﺟﻢ ﺗﻮ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﺟﻨﺒﺎﻧﯽ

ﺍﺯ ﺁﺗﺶ ﺳﻮﺩﺍﻳﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﻣﻦ ﻭ ﺩﺍﺭﺩ ﺩﻝ
ﺩﺍﻏﯽ ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺑﻴﻨﯽ ﺩﺭﺩﯼ ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﯽ

ﺩﻝ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻭ ﺟﺎﻥ ﺑﯽ ﺗﻮ ﻧﺴﭙﺎﺭﯼ ﻭ ﺑﺴﭙﺎﺭﻡ
ﮐﺎﻡ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻭ ﺗﺎﺏ ﺍﺯ ﻣﻦ ﻧﺴﺘﺎﻧﻢ ﻭ ﺑﺴﺘﺎﻧﯽ

ﺍﯼ ﭼﺸﻢ ﺭﻫﯽ ﺳﻮﻳﺖ ﮐﻮ ﭼﺸﻢ ﺭﻫﯽ ﺟﻮﻳﺖ ؟
ﺭﻭﯼ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺳﺮ ﮔﺮﺩﺍﻥ ﺷﺎﻳﺪ ﮐﻪ ﻧﮕﺮﺩﺍﻧﯽ


#رهی_معیری