هموطنان عزیزم،

در این روزهای باشکوه اعتصابات کامیونداران در بیش از ۷۵ شهر ایران و‌ اعتصابات نانواییها و اعتراضات گسترده بازنشستگان، نه‌فقط کارگران و رانندگان، بلکه همه ما بخشی از این مبارزه برای زندگی و کرامت هستیم. اکنون، بسیاری از رانندگان زحمتکش ناوگان حمل‌ونقل عمومی، در پایانه‌ها متوقف شده‌اند و کیلومترها از خانه و خانواده‌شان دورند. همراهی ما، قوت قلب آنهاست.

چه کنیم تا این اعتصاب، مردمی‌تر و مؤثرتر شود؟

۱. حضور در محل اعتصاب‌ها:
با رفتن به پایانه‌ها، پارکینگ‌های عمومی و محل‌های تجمع رانندگان، نشان دهید که تنها نیستند. حتی یک حضور ساده، می‌تواند نیرویی بزرگ باشد.

۲. رساندن پشتیبانی مادی و معنوی:
با خودتان غذا، آب، یخ، شربت، داروهای ضروری، پتو، وسایل بهداشتی، و حتی گل ببرید. این‌ها فقط وسایل نیستند، پیام امید و پشتیبانی‌اند.

3. رسانه‌گری مردمی باشید:
با گوشی همراه‌تان فیلم و عکس تهیه کنید، با احترام از خودِ رانندگان نقل قول بگیرید. از هشتگ‌های مؤثر استفاده کنید و پست‌ها را بازنشر دهید تا صدای اعتصاب، ملی و حتی جهانی شود.

۴. حضور چهره‌های الهام‌بخش:
دعوت از افراد محبوب و شریف مانند مادران دادخواه، هنرمندان مردمی، معلمان و بازنشستگان شناخته‌شده می‌تواند هم بازتاب رسانه‌ای داشته باشد، هم پشتیبانی روحی. مثلا حضور مادر کیان پیرفلک در ایذه یا گوهر عشقی در تهران می‌تواند بسیار امیدآفرین باشد.

۵. ترغیب به گسترش اعتصاب:
با صحبت با مغازه‌داران، نانوایان، بازاریان و دیگر شاغلان شریف، بذر همبستگی بپاشید. اعتصاب وقتی سراسری شود، قدرتمند و بازدارنده می‌گردد.

۶. آفرینش ایده‌های خودجوش:
اگر این حمایت‌های مردمی گسترش یابد، قطعاً ابتکارات خلاقانه‌ی بیشتری از دل جامعه بیرون می‌زند: از کنسرت‌های خیابانی برای اعتصابیون تا کمپین‌های همیاری و کارزارهای رسانه‌ای.

#ویکتوریا_آزاد
یکشنبه - ۴ خرداد ۱۴۰۴

#پیروزی_حتمی_است
#اتحاد_اتحاد
#همبستگی_ملی
#آزادی_ایران

💎 تلگرام https://t.me/iranyarannetwork1398/35126