یادداشتی از #یلدا_معیری :

من با هلیای بیست و دو ساله توی زندان آشنا شدم. یکی از هزاران دختری بود که یکی از همین روزهای ماه آوردندش زندان قرچک ورامین. از همون لحظه اول متوجه پسرانه بودن و شر و شوری اش شدم. با دوستاش در یکی از شهرهای اطراف تهران خیابان را بسته بودند و اعتراض کرده بودند. بارها و بارها بردندش برای اعتراف و آزار. ساعتهای متمادی سوار ماشین می کردند و می بردند راههای دور و بازجویی می کردند تا صبرش را تمام کنند. دوستی ما اما از روزی شروع شد که برای آزارمان ماموران زندان حمله کردند و به اسم بازرسی بند تمام وسایلمان را ریختند روی هم وسط بند هشت. بعد از دو ساعت نگه داشتن ما زیر آفتاب در حیاط وقتی وارد بند شدیم با صحنه ای مواجه شدیم که باعث شد همه شوک بشیم. تمام وسایلمان روی هم مثل یک کپه زباله بود! حتی روبالشی و ملافه هایمان. آنجا بود که هلیا با تمام قوا شروع کرد به فریاد زدن و اینقدر دستش را توی در دستشویی کوبید که در شکست و از دستش خون زد بیرون. همان لحظه من به عنوان یک دهه شصتی داشتم در رختشویی به پهنای صورتم اشک می ریختم و چنگ می زدم توی ملافه های سفیدی که دست کثافت مامورها بهش خورده بود.

بخاطر رفتار هلیا رییس زندان و عواملش مجبور به عذر خواهی شدند. شب وقتی از ترسشان اجازه داده بودند یکساعت بیشتر در هواخوری بشینیم رفتم کنار هلیا و دستهای باند پیچی شده اش رو بوسیدم. گفتم من را ببخش . این کاری بود که من باید می کردم اما ترسیدم! هلیا فقط یک نفر از این نسل شجاع است. خدا را شکر آینده دیگر در دستان این دلیران روزگار است.
#yaldamoaiery
#نسل_شجاعان
#زن_زندگی_آزادی

#khaanecinama.

#توماج_صالحی
#مهسا_امینی
https://zil.ink/Mrhalloo

شب نشینی هالو 👇
@sh_n_halloo