✍🗡z
« #کارمندان_زائر بخوانند! #کارمندان_زائر بدانند!»
(این نوشته را برای کارمندانِ "زیارت‌ِ اربعین‌رو" ! بفرستید. یا قصد سفر دارند که با فراغ بال می‌خوانند، اگر در سفر هم هستند بازهم می‌خوانند چونکه سور و سات‌شان در موکب‌ها جور است، ماساژ پَر و پای‌شان هم که طبق قول خودشان به راه و اینترنت‌شان هم که رایگان! )
کارمندان و صاحبان مشاغل و مناصب دولتی باید قبول کنند که سفر رفتن‌شان با سفر رفتن افرادی که شغل آزاد دارند خیلی توفیر دارد؛ بِالفرض مغازه‌دارانی که کِرکِره مغازه‌شان را پایین می‌کشند و یا کامیون‌دارانی که ماشین‌شان را می‌گذارند گاراژ و می‌روند سفر، اختیارشان دست خودشان است و اگر از لحاظ مادّی ضرری هم متحمّل می‌شوند فقط متوجّه خودشان است، امّا آنهایی که شغل اداری دارند با ارباب‌رجوع خاص سر و کار دارند و ارباب‌رجوع هم یعنی حَق‌ّالنّاس!
از طرف دیگر سفر زیارتی _ و در اینجا به طور خاص، سفر #اربعین _ هم با بقیّه سفرها فرق می‌کند؛ جدای از بحث مُدَّتش ( که به طور معمول مثلاً از یک سفر تفریحی شمال بیشتر است) ، احتمال همزمانیِ مسافرت چندین کارمند در یک اداره خیلی بیشتر است (تحریکات! و امتیازات ویژه! که این روزها در قالب اطلاعیّه‌های پُرمَلات! در تابلوی اعلانات خیلی از ارگانها و ادارات دولتی دیده می‌شود گواه این مدّعاست. _با اینهمه ما بنا را بر سفر به منظور فقط زیارت و به صِرف عقیده کارمندان می‌گذاریم؛ اِنَّ اللهَ عَلیمٌ بِذاتِ الصُّدور!_ )
به طور معمول یک سفر اربعین با فَمَن یَعمَلش از هفت تا ده روز طول می‌کشد (سفر با پای پیاده از مبدا تا مقصد هم که...)، حالا چند حالت پیش می‌آید:
یا کارمندی دفتر کارش را وِل کرده به امان خدا و رفته و سیل ارباب‌رجوع است که سرش به صخره درِ بسته اداره می‌خورد! ، که اینجا پای حَق‌ّالنّاس وسط می‌آید و این سفر دیگر رفتن ندارد!
یا مسئولیت‌هایش را به گردن یک همکار دیگر انداخته، اینجوری هم دو حالت دیگر پیش می‌آید:
همکارش راضی‌ست!؟ یا توی رودربایستی و یا زیر فشار رئیس اداره! قرار گرفته و قبول کرده؟ (می‌بینیم که بازهم به حق‌ّالنّاس ختم می‌شود!)
در این نوشته، قصد جَوسازی و ایراد بنی‌اسرائیلی گرفتن و مَتّه به خشخاش گذاشتن نداشتم، امّا چون بارها پای درددل‌ها و نارضایتی‌ها (و فحش‌هایِ!) کارگران و کارمندانی که به خاطر سفر رفتن همزمان چند همکارشان کارشان و «شیفت‌شان» چند برابر شده نشستم، گفتم دست به قلم (؛ تایپ!) شوم شاید که شما زائران بزرگوار یادتان بیفتد که طبق یک روایت معروف، امام حسین (ع) شب عاشورا آن یارانش که حق‌ّالنّاسی به گردن داشتند را مرخّص کرد ؛ یعنی حتّی شهادت در کربلا هم از بین‌بَرنده حق‌ّالنّاس نیست ( و حتماً زیارت هم جایگاه شهادت را ندارد!)
خلاصه یک‌جور اوّل، جاده را صاف کنید و بعد... علی‌علی
#زورو
http://instagram.com/zorro.zolfaghari
@zorro_ch
👇
شب نشینی هالو
https://zil.ink/Mrhalloo
« #کارمندان_زائر بخوانند! #کارمندان_زائر بدانند!»
(این نوشته را برای کارمندانِ "زیارت‌ِ اربعین‌رو" ! بفرستید. یا قصد سفر دارند که با فراغ بال می‌خوانند، اگر در سفر هم هستند بازهم می‌خوانند چونکه سور و سات‌شان در موکب‌ها جور است، ماساژ پَر و پای‌شان هم که طبق قول خودشان به راه و اینترنت‌شان هم که رایگان! )
کارمندان و صاحبان مشاغل و مناصب دولتی باید قبول کنند که سفر رفتن‌شان با سفر رفتن افرادی که شغل آزاد دارند خیلی توفیر دارد؛ بِالفرض مغازه‌دارانی که کِرکِره مغازه‌شان را پایین می‌کشند و یا کامیون‌دارانی که ماشین‌شان را می‌گذارند گاراژ و می‌روند سفر، اختیارشان دست خودشان است و اگر از لحاظ مادّی ضرری هم متحمّل می‌شوند فقط متوجّه خودشان است، امّا آنهایی که شغل اداری دارند با ارباب‌رجوع خاص سر و کار دارند و ارباب‌رجوع هم یعنی حَق‌ّالنّاس!
از طرف دیگر سفر زیارتی _ و در اینجا به طور خاص، سفر #اربعین _ هم با بقیّه سفرها فرق می‌کند؛ جدای از بحث مُدَّتش ( که به طور معمول مثلاً از یک سفر تفریحی شمال بیشتر است) ، احتمال همزمانیِ مسافرت چندین کارمند در یک اداره خیلی بیشتر است (تحریکات! و امتیازات ویژه! که این روزها در قالب اطلاعیّه‌های پُرمَلات! در تابلوی اعلانات خیلی از ارگانها و ادارات دولتی دیده می‌شود گواه این مدّعاست. _با اینهمه ما بنا را بر سفر به منظور فقط زیارت و به صِرف عقیده کارمندان می‌گذاریم؛ اِنَّ اللهَ عَلیمٌ بِذاتِ الصُّدور!_ )
به طور معمول یک سفر اربعین با فَمَن یَعمَلش از هفت تا ده روز طول می‌کشد (سفر با پای پیاده از مبدا تا مقصد هم که...)، حالا چند حالت پیش می‌آید:
یا کارمندی دفتر کارش را وِل کرده به امان خدا و رفته و سیل ارباب‌رجوع است که سرش به صخره درِ بسته اداره می‌خورد! ، که اینجا پای حَق‌ّالنّاس وسط می‌آید و این سفر دیگر رفتن ندارد!
یا مسئولیت‌هایش را به گردن یک همکار دیگر انداخته، اینجوری هم دو حالت دیگر پیش می‌آید:
همکارش راضی‌ست!؟ یا توی رودربایستی و یا زیر فشار رئیس اداره! قرار گرفته و قبول کرده؟ (می‌بینیم که بازهم به حق‌ّالنّاس ختم می‌شود!)
در این نوشته، قصد جَوسازی و ایراد بنی‌اسرائیلی گرفتن و مَتّه به خشخاش گذاشتن نداشتم، امّا چون بارها پای درددل‌ها و نارضایتی‌ها (و فحش‌هایِ!) کارگران و کارمندانی که به خاطر سفر رفتن همزمان چند همکارشان کارشان و «شیفت‌شان» چند برابر شده نشستم، گفتم دست به قلم (؛ تایپ!) شوم شاید که شما زائران بزرگوار یادتان بیفتد که طبق یک روایت معروف، امام حسین (ع) شب عاشورا آن یارانش که حق‌ّالنّاسی به گردن داشتند را مرخّص کرد ؛ یعنی حتّی شهادت در کربلا هم از بین‌بَرنده حق‌ّالنّاس نیست ( و حتماً زیارت هم جایگاه شهادت را ندارد!)
خلاصه یک‌جور اوّل، جاده را صاف کنید و بعد... علی‌علی
#زورو
http://instagram.com/zorro.zolfaghari
@zorro_ch
👇
شب نشینی هالو
https://zil.ink/Mrhalloo
زیلینک
محمدرضا عالی‌پیام_هالو
شاعر و طنزپرداز منتقد، فیلمساز
👍65👏5🥰2👎1💩1