شب نشيني هالو

داستان ارباب حلقه‌ها،
The Lord of the Rings
و انتخابات امریکا و شباهت‌های آنها با هم!

روزی از کنار یک سینما در یکی از خیابان‌ها لندن می‌گذاشتم. اتفاقی صحبت‌های پسربچه‌ای با پدرش نظرم را جلب کرد. پسربچه به پدرش گفت،"حیف، دیگه فیلم ارباب حلقه‌ها تمام شد!". این را با ناراحتی گفت و بعد از چند ثانیه، به پدرش نگاه کرد و گفت،"خوب شد که تمام شد، خیلی طول کشید، خسته شده بودم". پدرش به تعجب پرسید چرا این را می‌گوید؟ پسربچه بدون درنگ گفت: "از دیدن فیلم خوشحال بودم، اما خیلی طولانی بود، خسته می‌شدم. الان که هر سه تا فیلم را دیدم، می‌دونم که دیگه خسته نخواهم شد".

برای دوستانی که در مورد این فیلم چیزی نمی‌دانند یک توضح کوتاه بدهم، فیلم سه گانه، trilogy، ارباب حلقه‌ها در سه بخش ساخته شده. بخش اول آن ۳:۴۰، بخش دوم آن ۳:۷۰ و بخش سوم آن ۴:۱ ساعت بود. این سه‌گانه فیلم بر اساس مجموعه داستان‌هایی بود که در بین ۱۹۳۷ تا ۱۹۵۴ توسط جی.آر.آر تولکین J.R.R. Tolkien، در سه جلد کتاب به چاپ رسید.
داستان و زمان پخش فیلم که بسیار طولانی بود، برای بيننده‌اش یک دیلما بوجود آورده بود. از یکسو داستان شگفت‌انگیز و پندآموز بود و از سوی دیگر، تحمل انتظار تهیه فیلم و طولانی بودن فیلم.ها بسیار سخت بود!
آن پسربچه از پایان این مجموعه فیلم چندان خوشحال نبود اما از پایان "صبری" ‌که می‌باید تحمل می‌کرد تا قسمت بعدی آن‌را ببیند، خوشحال بود.

داستان ریاست جمهوری آمریکا هم برای ما، لااقل برای بخش از مردم ایران هم از همین جنس است. آنان تماشاگرانی بودند که نقشی یا سهمی در خلق فیلم یا انتخاب بازیگران آن نداشتند، فقط از تغییر صحنه‌ها در مقابل چشمهایشان به وجد آمده بودند. بخش از آنان خوشحال و بخشی خسته، اما آنچه که هر دو بخش به آن توجه‌ چندانی نداشتند این بود که آنان بر روی صندلی تماشاچیان نشسته‌اند و کارشان فقط تماشای رفت و آمد قهرمانان در فیلمی که ساخته شده کارگردان و خلق شده هنر بازیگران بود، هستند.

پرده آخر این سه‌گانه به پایان رسیده بود، تماشاچیان از سینما خارج شدند و کودک از این‌که از جایگاه یک تماشاچی خارج شده بود خوشحال شده بود. اما متاسفانه برخی از هموطنان ما، با اینکه داستان انتخابات ریاست جمهوری امریکا پایان یافته، هنوز بر صندلی سینما وا مانده‌اند. اینان جایگاه تماشاچی بودن را به خروج از سینما ترجیح داده و در انتظارند تا کارگردان صحنه‌ها، توهم انان را به واقعیت تبدیل کند.

دل آزرده‌تر از این‌ها این است که تماشاچیان دوخته شده بر صندلی سینما، دیگران را در توهم "آزادی" می‌بینند.‌ باور آنان این است که قهرمانان آنان، همچون ارباب حلقه‌ها، چنان قدرت جادویی دارند که می‌توانند آزادی را با تکان دادن "سر انگشتی" تقدیم آنان کند. کاری که آنان باید بکنند، قدرشناسی از قهرمان و ستایش اوست، تا لطف او شامل حال انان شود و آنان بدون سختی و پرداخت هزینه‌ای صاحب قدرت شوند. انان حاضر به خروج از سینما نیستند و این تلخی داستان انتظار آنان!

وظیفه این تماشاچیان در مبارزه برای آزادی، در《انتظار ناجی بودن》است و آنان بخوبی آن‌ را به انجام رسانده‌اند. تازه یک گام هم بیشتر برداشتند، آنان حتا برای قهرمان فیلم‌شان، هورا کشیدند و دست هم زدند تا نظر او را بخود جلب کنند!

هم‌میهنان آزاده،
در این جهان هیچ کسی و هیچ نیرویی برای آزادی ما، هزینه‌ پرداخت نخواهد کرد. این ما هستیم که باید برای آزادی، دموکراسی، حق حاکمیت بر کشورمان، برای آبادانی و رفاه کشور و ملت مان هزينه لازم را بپردازیم. ترامپ، بایدن، نتانیاهو و ...، اینان بازیگران و هنرمندانی هستند که نقش‌آفرین صحنه‌های جهانی هستند و ما را به عنوان تماشاچیان اجرای برنامه‌های‌شان که هورا می‌کشیم و دست هم می‌زنیم می‌خواهند.

نقش ما در امروز و فردای ایرانمان، می‌باید مستقل از این بازیگران باشد. البته اگر ما خواهان ایرانی آزاد، دموکرات، آباد، که بدست فرزندان شایسته‌اش اداره شود، باشیم.

پاینده و سربلند باد ایران و ایرانی✌️🌹

اکبر کریمیان

https://t.me/akbar_karimian/2296.

#توماج_صالحی
#مهسا_امینی
https://zil.ink/Mrhalloo

شب نشینی هالو 👇
@sh_n_halloo

👍76❤7👏6🥰2🙏1

7.7K views14:36