حالا که محرم، قدمی فاصله دارد...

#اعتراف

هیچ وقت بنده‌ی خوبی برای خدایم نبوده‌ام؛
نه که از عمد نخواهم؛ نه...
اما از شما چه پنهان، بسیار پیش می‌آید که آلوده‌ی ریا، کینه، غیبت، دروغ و ... شوم؛
گاهی آنقدر غرق دنیا می‌شوم که فراموش می‌کنم رضای خدا فوز عظیم است، نه رضای خویشتن و رضای بنده‌های ناچیزش!

خدایا! اقرار می‌‌کنم تو فراوان مرا دوست داری اما من همیشه و همیشه، در انبوه روزمرگی‌ها و تنبلی‌هایم، تو را از یاد می‌برم...

آدم است دیگر!
تلنگر، بسیار لازم دارد!
شاید با رسیدن محرم، اندکی به خودم بیایم. نمی‌گویم کار خیر، اما شاید کمی کمتر سراغ گناه و خطا بروم...
نمی‌دانم...

خدایا! کمک کن به جای نفس فریبنده و آدم‌های دنیایی، کمی هم تو را به دلم دعوت کنم.
سخت محتاج نگاهتم.
شاید نگاهی گاهی،
شاید آهی،
شاید...

یک عمر خطا کردم و توبه ننمودم
اکنون چه کنم؟ غیرتم از دل گله دارد

نالایق غفران تو، اما کرمی کن
حالا که محرم قدمی فاصله دارد

#فاطمه_رهائی
@PoemAndLiterature