سنجاب،خزیدن افعی را قبول ندارد.
خرگوش هنگامی که لاک پشت و خار پشت خود را جمع می کنند می گریزد.
همه ی این گوناگونی ها را تو در میان آدمیان نیز می بینی.
پس، از سرزنش چیزی که با تو فرق دارد خودداری کن.
جامعه انسانی نمی تواند کامل باشد مگر آنکه شکل های بی شمار فعالیت را ضروری بداند و شکوفا شدن شکل های بی شمار خوشبختی را ترغیب کند.

مائده های زمینی
#آندره_ژید

رفیق،زندگی را آن چنان که مردمان به تو عرضه می کنند مپذیر.
هرگز از مطمئن کردن خود به این که زندگی می تواند زیباتر از این باشد کوتاهی مکن.
چه زندگی خود و چه زندگی دیگران...

آینده ای را که مایه تسلای ما از این زندگی باشد و به ما یاری دهد که به فقر و بدبختی های آن تن در دهیم،مپذیر.
آن روز که پی بری به این که مسئول تقریباً همه ی بدی های زندگی خدا نیست بلکه بشر است ،دیگر تسلیم آن بدی ها نخواهی شد.
برای بت ها قربانی مکن.

مائده های زمینی
#آندره_ژید

برای من کافی نیست که بخوانم شن‌های ساحل نرم است. می‌خواهم با پای برهنه آن را حس کنم. هر معرفتی که پیش از آن احساسی وجود نداشته باشد برایم بیهوده است.

مائده‌های زمینی
#آندره_ژید

و زندگی در پیش روی ما، همچون لیوان آب خنک، لیوانی نمناک خواهد بود که دستان آدمی تب‌دار آن را گرفته است و می‌خواهد بنوشد و ناگهان لاجرعه سر می‌کشد با آن‌که می‌داند باید صبر کند، اما قادر به دور کردن آن لیوان دل انگیز از لبانش نیست؛ زیرا که آب بی‌حد گوارا است و او بی‌حد از التهاب تب می‌سوزد

مائده‌های زمینی
#آندره_ژید

اعمال ما وابسته به ما است؛ همچنان که روشنایی به فسفر...
راست است که ما را می‌سوزاند اما برای‌مان شکوه و درخشش به ارمغان می‌آورد.
و اگر جان ما ارزشی داشته باشد برای این است که سخت‌تر از دیگران سوخته است!

مائده‌های زمینی
#آندره_ژید
@PoemAndLiterature