روشن‌تر از خاموشی، چراغی ندیدم،
و سخنی، به از بی‌سخنی، نشنیدم
ساکن سَرای سکوت شدم
و صُدره‌ی صابری در پوشیدم
مرغی گشتم
چشم او، از یگانگی
پَرِ او، از همیشگی
در هوای بی‌چگونگی، می‌پریدم
کاسه‌ای بیاشامیدم که هرگز، تا ابد
از تشنگی او سیراب نشدم!

#شفیعی_کدکنی

🔸 نقش ایدئولوژیک نسخه‌بدل‌ها (با تمرکز بر آثار عطار)

🔹 مقاله‌ای از دکتر #شفیعی_کدکنی
که در جلسه هفته پیش دانشکده ادبیات دانشگاه تهران هم به آن اشاره کردند.