#رمان_پستچي #قسمت_بيست_و_هفتم #چيستا_يثربي رﯾﺤﺎﻧﻪ دردﻓﺘﺮﻣﺠﻠﻪ ﻣﻌﺬب ﺑﻮد.ﮔﻔﺘﻢ راﺣﺖ ﺑﺎش.زﯾﺮ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﮔﻮد اﻓﺘﺎده ﺑﻮد.ﺑﺮاﯾﺶ ﭼﺎي رﯾﺨﺘﻢ.ﺑﻐﻀﺶ ﺗﺮﮐﯿﺪ.ﻗﻄﺮات اﺷﮑﺶ در اﺳﺘﮑﺎن ﻣﯿﺮﯾﺨﺖ.ﭼﺎي ﺑﺎ اﺷﮏ رﯾﺤﺎﻧﻪ! ﮔﻔﺖ:ﻋﻠﯽ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺗﻤﺎﺳﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻪ؟ ﮔﻔﺘﻢ:ﻧﻪ.ﻧﻤﯿﺨﻮاﺳﺘﻢ ﺗﻮ دوران ﺳﻮﮔﻮاري ﻣﺰاﺣﻢ ﺑﺸﻢ. ﮔﻔﺖ:ﯾﻪ ﮐﺎري ﺑﮑﻨﯿﻦ ﺧﺎﻧﻢ ﭼﯿﺴﺘﺎ.زده ﺑﻪ ﺳﺮش!ﻫﻤﻪ ش ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﺪاﺧﻼﻗﯽ ﻣﯿﮑﻨﻪ.ﺷﺒﺎ ﻣﯿﺮه ﺗﻮ اﻧﺒﺎر ﻣﯿﺨﻮاﺑﻪ.درم ﻗﻔﻞ ﻣﯿﮑﻨﻪ،اﻧﮕﺎر ﻣﻦ ﻫﯿﻮﻻم!ﺑﺎ ﻋﺸﻖ ﻏﺬا ﻣﯿﭙﺰم ﻧﻤﯿﺨﻮره.ﻣﯿﮕﻪ ﺳﯿﺮم.از ﺻﺒﺢ ﺗﺎ ﺷﺐ ﻣﻌﻠﻮم ﻧﯿﺴﺖ ﮐﺠﺎﺳﺖ.ﺷﺒﻢ زود ﻣﯿﺨﻮاﺑﻪ.اﺻﻼ ﻣﻨﻮ ﻧﻤﯿﺒﯿﻨﻪ! ﮔﻔﺘﻢ:ﺣﺮﻓﺘﻮن ﺷﺪه؟ ﮔﻔﺖ:ﻧﻪ! ﺣﺲ ﮐﺮدم رﯾﺤﺎﻧﻪ ﭼﯿﺰي را ﭘﻨﻬﺎن ﻣﯿﮑﻨﺪ ﮔﻔﺘﻢ ﺑﻪ ﮔﻮﺷﯿﺶ زﻧﮓ ﻣﯿﺰﻧﻢ اﮔﻪ ﺟﻮاب ﺑﺪه.ﻋﻠﯽ ﺟﻮاب داد.ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﺑﻮد: - ﻫﯿﭻ ﻣﻌﻠﻮﻣﻪ ﺗﻮ ﮐﺠﺎﯾﯽ؟ - ﺳﺮ ﮐﺎر.ﭼﻄﻮر؟ﻧﺨﻮاﺳﺘﻢ ﯾﻪ ﻣﺪت.. ﮔﻔﺖ:اﯾﻦ ﻋﻘﺪ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد ﺗﻮ ﺑﻮد! ﮔﻔﺘﻢ:ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻣﺎدرت ﺑﻮدﻋﻠﯽ.ﺗﻮ ﻫﻢ ﻗﺒﻮل ﮐﺮدي!آرزوش ﺑﻮد.دﯾﺪي ﮐﻪ ﺑﻪ ﺻﯿﻐﻪ راﺿﯽ ﻧﺸﺪ.ﮔﻔﺖ ﺑﺎﯾﺪ اﺳﻤﺎﺗﻮن ﺑﺮه ﺗﻮ ﺷﻨﺎﺳﻨﺎﻣﻪ، ﺗﺎ ﻧﻔﺲ آﺧﺮو راﺣﺖ ﺑﮑﺸﻪ.ﺣﺎﻻ ﻣﮕﻪ ﭼﯽ ﺷﺪه؟رﯾﺤﺎﻧﻪ اوﻣﺪه ﺑﻮد اﯾﻨﺠﺎ. ﻋﻠﯽ ﮔﻔﺖ:ﺑﺮاي ﭼﯽ؟
- ﻣﯿﮕﻪ ﻣﺤﻠﺶ ﻧﻤﯿﺬاري. ﻋﻠﯽ ﮔﻔﺖ:ﻫﻤﻮن ﭘﺎرك ﻗﺪﯾﻤﯽ ﺑﺎﯾﺪﺑﺒﯿﻨﻤﺖ.ﯾﻪ ﺳﺎﻋﺖ دﯾﮕﻪ! ﺗﺮﺳﯿﺪم.در ﺻﺪاﯾﺶ آژﯾﺮ ﻗﺮﻣﺰ ﻣﯿﺸﻨﯿﺪم.ﻣﺜﻞ ﻗﺒﻞ از ﺑﻤﺒﺎران. زودﺗﺮ از ﻣﻦ رﺳﯿﺪه ﺑﻮد.ﺧﺪاﯾﺎ ﺑﻌﺪ از اﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺳﺎل از دور ﮐﻪ ﻣﯿﺪﯾﺪﻣﺶ، ﻗﻠﺒﻢ ﻣﺜﻞ ﯾﮏ ﺑﭽﻪ ﺑﯿﺘﺎﺑﯽ ﻣﯿﮑﺮد.ﻋﻠﯽ ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ ﻧﺒﻮد. ﮔﻔﺖ:اﯾﻦ دﯾﻮوﻧﻪ ﺳﺖ!ﻣﯿﺨﻮام ﻗﻠﺒﺸﻮ ﻋﻤﻞ ﮐﻨﻢ.ﻣﯿﮕﻪ ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﻢ! ﺣﺎﻣﻠﻪ ام! ﻓﻘﻂ ﺻﺪاي ﮐﻼﻏﻬﺎ ﺑﻮدو رﯾﺰش ﺑﺮﮔﻬﺎ. ﮔﻔﺘﻢ:ﻫﻤﻪ ش ﯾﻪ ﻫﻔﺘﻪ ﺳﺖ! ﮔﻔﺖ؛ﺑﻪ ﺧﺪا ﺣﺘﯽ دﺳﺘﺸﻮ ﻧﮕﺮﻓﺘﻢ!ﻣﺎ از ﺑﭽﻪ ﮔﯽ از ﻫﻢ ﺧﻮﺷﻤﻮن ﻧﻤﯿﻮﻣﺪ.ﺷﺎﯾﺪ رو ﻣﺤﺒﺖ ﻣﺎدرﺣﺴﺎدت ﻣﯿﮑﺮدﯾﻢ.اﮔﻪ ﻣﺎدر اﻧﻘﺪر اﺻﺮار ﻧﺪاﺷﺖ اﺳﻤﺎ ﺑﺮه ﺗﻮ ﺷﻨﺎﺳﻨﺎﻣﻪ،ﯾﻪ ﻋﻘﺪ ﺻﻮري ﻣﯿﺨﻮﻧﺪﯾﻢ.ﺗﻤﻮم! اﻣﺎ ﻣﺎدرم ﺣﺘﻤﺎ ﯾﻪ ﭼﯿﺰي ﻣﯿﺪوﻧﺴﺖ.ﻧﻤﯿﺪوﻧﻢ ﭼﯽ.ﯾﻪ رازﯾﻪ ﺑﯿﻦ ﺧﻮدﺷﻮن.ﻗﺴﻢ ﺑﻪ دل ﭘﺎﮐﺖ ﭼﯿﺴﺘﺎ، ﻣﻦ اﺻﻼ از ﻧﺰدﯾﮑﺸﻢ رد ﻧﺸﺪم.ﺣﺎﻣﻠﻪ؟ ﭼﻄﻮر ﯾﻪ ﻫﻔﺘﻪ اي ﻓﻬﻤﯿﺪه؟دروغ ﻣﯿﮕﻪ! - ﭼﺮا ﻧﻤﯿﺮﯾﺪ دﮐﺘﺮ؟ - ﻧﻤﯿﺎد! ﻣﯿﮕﻪ ﻣﯿﺨﻮاي ﺑﭽﻪ ﻣﻨﻮ ﺑﮑﺸﯽ ﺑﺮي ﺑﺎ اون زﻧﻪ؟ﻣﯿﮕﻪ ﻣﻦ وﺻﯿﺖ ﻣﺎدرت ﺑﻮدم.اﺷﺘﺒﺎه ﮐﺮدﯾﻢ ﭼﯿﺴﺘﺎ.ﻫﺮ دوﻣﻮن!ﻣﻦ اون ﺷﺐ ﮔﯿﺞ ﺑﻮدم! ﻓﮑﺮ ﮐﺮدم ﺑﻪ ﻗﻮﻟﺶ ﻋﻤﻞ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﺣﺮف ﻣﯿﺰﻧﻢ، ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯿﮑﻨﻪ،ﺟﯿﻎ ﻣﯿﮑﺸﻪ.ﻣﯿﮕﻪ ﻣﻦ ﺑﭽﻪ ﻣﻮ ﻧﻤﯿﻨﺪازم. ﮔﻔﺘﻢ ﻧﮑﻨﻪ ﺑﺮه ﭘﯿﺶ ﭘﺪرم؟ ﮔﻔﺖ از اﯾﻦ دﺧﺘﺮﻫﯿﭽﯽ ﺑﻌﯿﺪ ﻧﯿﺴﺖ.ﻓﻘﻂ ﯾﻪ راه دارﯾﻢ.ﺑﺎﻫﻢ ﻓﺮار ﮐﻨﯿﻢ!ﻫﻤﻪ ﺟﻮره ﭘﺎت ﻫﺴﺘﻢ.از ﻣﺮز ﮐﻪ رد ﺷﺪﯾﻢ، ﻏﯿﺎﺑﯽ ﻃﻼﻗﺶ ﻣﯿﺪم.ﺧﻮﻧﻪ ﻣﺎدرﺑﺰرﮔﻢ ﻣﺎل اون. ﮔﻔﺘﻢ اﻣﺎ ﺧﺪا رو ﺧﻮش ﻧﻤﯿﺎد.ﺷﺎﯾﺪ ﯾﻪ ﭼﯿﺰﯾﺶ ﻫﺴﺖ.
ﮔﻔﺖ:ﻣﺮﯾﻀﻪ!از ﺑﭽﮕﯿﺶ ﻋﺼﺒﯽ ﺑﻮد.ﻣﺎدرم دوﺳﺶ داﺷﺖ ﭼﻮن ﺧﻮدﺷﻮ ﺗﻮ ﻏﺮق ﺷﺪن ﺧﻮاﻫﺮش ﺗﻮ درﯾﺎ ﻣﻘﺼﺮ ﻣﯿﺪوﻧﺴﺖ.ﻣﻦ ﺑﺶ دﺳﺖ ﻧﺰدم.ﺑﺎور ﻧﻤﯿﮑﻨﯽ؟ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎن ﻋﺴﻠﯽ وﺷﻔﺎﻓﺶ ﻧﮕﺎه ﮐﺮدم.ﺑﻪ اوﯾﻘﯿﻦ داﺷﺘﻢ.زاﻧﻮ زد. - ﺗﻘﺎص ﭼﯿﻮ ﭘﺲ ﻣﯿﺪﯾﻢ ﭼﯿﺴﺘﺎ؟ﭼﯿﻮ؟ﻣﯿﻠﺮزﯾﺪ.ﺑﺎد ﻣﯿﻮزﯾﺪ.دﺳﺘﻢ را رﻫﺎ ﻧﻤﯿﮑﺮد.ﻣﺜﻞ دﺳﺖ ﯾﮏ ﮐﻮدك.
@Asheghaneha11
- ﻣﯿﮕﻪ ﻣﺤﻠﺶ ﻧﻤﯿﺬاري. ﻋﻠﯽ ﮔﻔﺖ:ﻫﻤﻮن ﭘﺎرك ﻗﺪﯾﻤﯽ ﺑﺎﯾﺪﺑﺒﯿﻨﻤﺖ.ﯾﻪ ﺳﺎﻋﺖ دﯾﮕﻪ! ﺗﺮﺳﯿﺪم.در ﺻﺪاﯾﺶ آژﯾﺮ ﻗﺮﻣﺰ ﻣﯿﺸﻨﯿﺪم.ﻣﺜﻞ ﻗﺒﻞ از ﺑﻤﺒﺎران. زودﺗﺮ از ﻣﻦ رﺳﯿﺪه ﺑﻮد.ﺧﺪاﯾﺎ ﺑﻌﺪ از اﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺳﺎل از دور ﮐﻪ ﻣﯿﺪﯾﺪﻣﺶ، ﻗﻠﺒﻢ ﻣﺜﻞ ﯾﮏ ﺑﭽﻪ ﺑﯿﺘﺎﺑﯽ ﻣﯿﮑﺮد.ﻋﻠﯽ ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ ﻧﺒﻮد. ﮔﻔﺖ:اﯾﻦ دﯾﻮوﻧﻪ ﺳﺖ!ﻣﯿﺨﻮام ﻗﻠﺒﺸﻮ ﻋﻤﻞ ﮐﻨﻢ.ﻣﯿﮕﻪ ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﻢ! ﺣﺎﻣﻠﻪ ام! ﻓﻘﻂ ﺻﺪاي ﮐﻼﻏﻬﺎ ﺑﻮدو رﯾﺰش ﺑﺮﮔﻬﺎ. ﮔﻔﺘﻢ:ﻫﻤﻪ ش ﯾﻪ ﻫﻔﺘﻪ ﺳﺖ! ﮔﻔﺖ؛ﺑﻪ ﺧﺪا ﺣﺘﯽ دﺳﺘﺸﻮ ﻧﮕﺮﻓﺘﻢ!ﻣﺎ از ﺑﭽﻪ ﮔﯽ از ﻫﻢ ﺧﻮﺷﻤﻮن ﻧﻤﯿﻮﻣﺪ.ﺷﺎﯾﺪ رو ﻣﺤﺒﺖ ﻣﺎدرﺣﺴﺎدت ﻣﯿﮑﺮدﯾﻢ.اﮔﻪ ﻣﺎدر اﻧﻘﺪر اﺻﺮار ﻧﺪاﺷﺖ اﺳﻤﺎ ﺑﺮه ﺗﻮ ﺷﻨﺎﺳﻨﺎﻣﻪ،ﯾﻪ ﻋﻘﺪ ﺻﻮري ﻣﯿﺨﻮﻧﺪﯾﻢ.ﺗﻤﻮم! اﻣﺎ ﻣﺎدرم ﺣﺘﻤﺎ ﯾﻪ ﭼﯿﺰي ﻣﯿﺪوﻧﺴﺖ.ﻧﻤﯿﺪوﻧﻢ ﭼﯽ.ﯾﻪ رازﯾﻪ ﺑﯿﻦ ﺧﻮدﺷﻮن.ﻗﺴﻢ ﺑﻪ دل ﭘﺎﮐﺖ ﭼﯿﺴﺘﺎ، ﻣﻦ اﺻﻼ از ﻧﺰدﯾﮑﺸﻢ رد ﻧﺸﺪم.ﺣﺎﻣﻠﻪ؟ ﭼﻄﻮر ﯾﻪ ﻫﻔﺘﻪ اي ﻓﻬﻤﯿﺪه؟دروغ ﻣﯿﮕﻪ! - ﭼﺮا ﻧﻤﯿﺮﯾﺪ دﮐﺘﺮ؟ - ﻧﻤﯿﺎد! ﻣﯿﮕﻪ ﻣﯿﺨﻮاي ﺑﭽﻪ ﻣﻨﻮ ﺑﮑﺸﯽ ﺑﺮي ﺑﺎ اون زﻧﻪ؟ﻣﯿﮕﻪ ﻣﻦ وﺻﯿﺖ ﻣﺎدرت ﺑﻮدم.اﺷﺘﺒﺎه ﮐﺮدﯾﻢ ﭼﯿﺴﺘﺎ.ﻫﺮ دوﻣﻮن!ﻣﻦ اون ﺷﺐ ﮔﯿﺞ ﺑﻮدم! ﻓﮑﺮ ﮐﺮدم ﺑﻪ ﻗﻮﻟﺶ ﻋﻤﻞ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﺣﺮف ﻣﯿﺰﻧﻢ، ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯿﮑﻨﻪ،ﺟﯿﻎ ﻣﯿﮑﺸﻪ.ﻣﯿﮕﻪ ﻣﻦ ﺑﭽﻪ ﻣﻮ ﻧﻤﯿﻨﺪازم. ﮔﻔﺘﻢ ﻧﮑﻨﻪ ﺑﺮه ﭘﯿﺶ ﭘﺪرم؟ ﮔﻔﺖ از اﯾﻦ دﺧﺘﺮﻫﯿﭽﯽ ﺑﻌﯿﺪ ﻧﯿﺴﺖ.ﻓﻘﻂ ﯾﻪ راه دارﯾﻢ.ﺑﺎﻫﻢ ﻓﺮار ﮐﻨﯿﻢ!ﻫﻤﻪ ﺟﻮره ﭘﺎت ﻫﺴﺘﻢ.از ﻣﺮز ﮐﻪ رد ﺷﺪﯾﻢ، ﻏﯿﺎﺑﯽ ﻃﻼﻗﺶ ﻣﯿﺪم.ﺧﻮﻧﻪ ﻣﺎدرﺑﺰرﮔﻢ ﻣﺎل اون. ﮔﻔﺘﻢ اﻣﺎ ﺧﺪا رو ﺧﻮش ﻧﻤﯿﺎد.ﺷﺎﯾﺪ ﯾﻪ ﭼﯿﺰﯾﺶ ﻫﺴﺖ.
ﮔﻔﺖ:ﻣﺮﯾﻀﻪ!از ﺑﭽﮕﯿﺶ ﻋﺼﺒﯽ ﺑﻮد.ﻣﺎدرم دوﺳﺶ داﺷﺖ ﭼﻮن ﺧﻮدﺷﻮ ﺗﻮ ﻏﺮق ﺷﺪن ﺧﻮاﻫﺮش ﺗﻮ درﯾﺎ ﻣﻘﺼﺮ ﻣﯿﺪوﻧﺴﺖ.ﻣﻦ ﺑﺶ دﺳﺖ ﻧﺰدم.ﺑﺎور ﻧﻤﯿﮑﻨﯽ؟ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎن ﻋﺴﻠﯽ وﺷﻔﺎﻓﺶ ﻧﮕﺎه ﮐﺮدم.ﺑﻪ اوﯾﻘﯿﻦ داﺷﺘﻢ.زاﻧﻮ زد. - ﺗﻘﺎص ﭼﯿﻮ ﭘﺲ ﻣﯿﺪﯾﻢ ﭼﯿﺴﺘﺎ؟ﭼﯿﻮ؟ﻣﯿﻠﺮزﯾﺪ.ﺑﺎد ﻣﯿﻮزﯾﺪ.دﺳﺘﻢ را رﻫﺎ ﻧﻤﯿﮑﺮد.ﻣﺜﻞ دﺳﺖ ﯾﮏ ﮐﻮدك.
@Asheghaneha11