الا بذكر الله تطمئن القلوب
حضور تعدادي از عزيزان پايه دوازدهم دوره ٢١ درسرداب مقدس امامزاده صالح ع
به اميد موفقيت عزيزان
#كنارهميم
#سلام_تجريش #مدرسه_زندگي

شعر هميشگي هيات محبان حضرت علي اكبر عليه السلام دبيرستان سلام تجريش
امروز امامزاده صالح (ع)

سلام
روز ما فرداست ، فردا روشن است.
از يكايك عزيزانِ خانواده بزرگ سلام تجريش خواهش مي كنم براي آرامش و موفقيت برادران عزيز دوره ٢١ پايه دوازدهم سلام تجريش كه مرد و مردانه تلاش كردند و زحمت كشيدند و فردا و پس فردا كنكور دارند دعا كنيد.

🌺🌺🌺
بچه ها جان ،ما خيلي دوستتون داريم و براتون از خدا بهترين ها رو مي خوايم.
ازتون بابت تلاش هاتون ممنونم.
به خدا توكل كنيد و نتيجه را به خدا واگذار كنيد.
اميدواريم آخرين مرحله را هم به خوبي پشت سر بگذاريد.
برادر كوچكتان - خاكبازان
٢٥ تير ماه ٤٠٤

توضيحات مهم آقاي دكتر جمالي معاون فني و آماري سازمان سنجش درباره نحوه تاثير مثبت معدل يازدهم در كنكور ٤٠٤

🔹 #فوری | سوالات کنکور تيرماه رشته ریاضی
🔹 دفترچه دوم
فيزيك و شيمي

🔹 #فوری | سوالات کنکور تيرماه رشته ریاضی
🔹 دفترچه اول
رياضيات

آرام باش عزيز من! آرام باش!
حكايت درياست زندگي…
شعري بسيار زيبا از استاد شمس لنگرودي
#ادبستان
#سلام_تجريش #مدرسه_زندگی

سوال كنكور سراسري زيست امروز
كنكور ٤٠٤
بچه ها تسلط به كتاب درسي در زيست نقش اول را بازي مي كند…
كتاب درسي
كتاب درسي!

متني بسيار ارزشمند از مردي كه سال ها پيش تلاش مي كرد با كتابهايش "انديشه ها را بسازد"…
(براي برادران عزيز پايه دوازدهم دوره ٢١ كه امروز و ديروز كنكور داشتند …)

🔸 کنکور باز هم آمد و رفت؛ و باز هم هم‌چون همیشه‌ی هر رقابتی، عدّه‌ی معدودی به آن‌چه می‌خواستند رسیدند و عده‌ی کثیری از آن‌چه می‌خواستند بازماندند؛ و من نمی‌دانم تو که خواننده‌ی این سطور هستی از کدام گروهی. اما یک چیز را می‌دانم و از آن بیم دارم. از آن بیم دارم که در میان این هیاهوها، شخصیت انسانی تو تبدیل به یک عدد شده باشد، حالا یک رقمی یا دو رقمی یا سه یا چهار یا... رقمی‌اش فرق نمی‌کند. این روزها، روزهایی است که همگان خودشان را به‌صورت یک عدد می‌بینند که در پای کارنامه‌شان درج شده؛ و این، مستقل از آن‌که آن عدد چند باشد، کوچک باشد یا بزرگ، یک رقمی باشد یا n رقمی، چیزی نیست جز به حقارت کشیدن ظرفیت‌های وجودی انسان. زندانی‌ها از وقتی وارد زندان می‌شوند، دیگر نام و فامیل و هویت بیرونی ندارند؛ تبدیل می‌شوند به یک شماره، که در همان بدو ورود به زندان، پلاکِ آن را می‌اندازند گردن‌شان و یک عکس روبرو و یک عکس نیم‌رخ از آن‌ها می‌گیرند. و آن زندانی از آن پس خودش را با آن شماره معرفی می‌کند؛ از آن پس یک عدد است نه یک آدم. و چه‌قدر سخت است که ما هر سال شاهد یک زندان 1.5 میلیون نفری باشیم، که همه‌ی آدم‌هایش به یک شماره تبدیل می‌شوند، و از این نظر فرقی بین آن‌ها نیست؛ حتی شماره‌های 1، 2 و 3اش عکس تمام رخ‌شان را می‌بینند که این‌جا و آن‌جا چاپ می‌شود. اگر عکس نیم‌رخ‌شان هم چاپ می‌شد در کنار همان تمام‌رخ، شاید اندکی به خود می‌آمدند و از قید غرور خطرناکی که می‌تواند تا سال‌ها زندانی‌شان کند خلاصی می‌یافتند. و آن‌ یکی‌ها هم که رقم‌شان بیشتر از آنی است که می‌خواستند، به کنجی می‌خزند و خود را در زندان غم اسیر می‌کنند. زندانی، زندانی است. چه فرقی می‌کند که زندانی غرور باشد یا زندانی غم. و این‌که انسان با تمام ظرائف روحی‌اش، با تمام حساسیت‌هایش، با تمام انسانیت‌هایش، با تمام دغدغه‌هایش، با تمام خوبی‌هایش(بیشتر) و بدی‌هایش(کمتر) را تبدیل کنیم به یک عدد و این بشود معیار ارزش‌گذاری، چیزی نیست جز به حقارت کشیدن وجود بشر، و مایه‌ی تاسف است. حقّاً که بد امانتداری هستیم.

🔹 اما این با توست که در میان این قیل و قال از کدام گروه باشی. می‌توانی به این حقارت تن در دهی و همراه با جریان سیلابی که شخصیت انسانی‌ات را به قهقرا می‌برد، همراه شوی. می‌توانی در غرور رتبه‌ی خوبت گم شوی یا در غم رتبه‌ای که مناسب خودت نمی‌دانی اسیر. امّا ...... می‌توانی جور دیگری هم باشی. می‌توانی زنجیرها را پاره کنی، خودت را از زندان تنگ آن چند رقم لعنتی رها کنی، به‌سوی حقیقت فرار کنی، ریه‌هایت را پر از اکسیژنِ انسانیت کنی، بر فراز قلّه‌ی توانایی‌های بشر بایستی، دستانت را از هم باز کنی و بلند فریاد کنی:

🔸 «من یک انسانم، با تمام ابعاد متنوعی که یک انسان دارد، و با تمام خصوصیاتی که بسیاری از آن‌ها منحصر به‌فردند. زنجیرها را پاره کرده‌ام، و مسیر عروج را می‌بینم که چه‌قدر راه‌های مختلف دارد. من باز به پیش خواهم رفت.»

🔹و من دختر مهربانی را می‌شناختم، که هر چند وقت یک‌بار به یکی از مراکز نگهداری کودکان بی‌سرپرست سر می‌زد، و چه محبت‌ها که به بچه‌های آن‌جا داشت، و چه‌قدر به آن‌ها می‌رسید، و بچه‌های آن‌جا چه‌قدر او را دوست داشتند.

🔸و روزی که دیدم به‌خاطر رتبه‌ی چهار رقمی کنکورش دارد گریه می‌کند، نشستم و های‌های به حال «انسانیت» گریستم. و بر خودم لعنت فرستادم که مترهامان را چه شده‌است. آیا داریم ارزش انسانی یک فرد را با این اندازه می‌گیریم که توانسته‌است در ۱۸ دقیقه به چند سوال از ۲۵ سوال پاسخ دهد!؟
#سلام_تجريش #مدرسه_زندگي