يك شعر زيبا به مناسبت اول شهريور زادروز بوعلي سينا
🌸🌸🌸
ـ"حجّت‌الحق، شرف‌المُلک، امام الحُکما"...
هرچه خواهند، بخوانند و بنامند تو را
تو، همان نادره دانای جهان
بوعلی سینایی،‌
گوهری «در صدف کون و مکان» یکتایی.

تو همانی که در آغاز جوانی، یک روز
بس که آموخته بودی، گفتی:
-«علم کو؟
اینک مَرد!»
‌
شوقِ دانستن در جانِ تو غوغا می‌کرد!
علم در پیش ِ تو، زانو می‌زد!
سر فرو می‌آورد
‌
تا رسیدی به سراپرده‌ی موسیقی،
زان لطف و شکوه؛
سخت حیرت کردی،
سر فرود آوردی!
‌
این هنر، این گوهر
این دلاویزارین حاصل احساس بشر
این گشاینده‌ی درها به جهان‌های دگر،
این فروزنده‌ی شوق،
این فزاینده‌ی شور،
این گرانمایه‌ترین قوتِ روان،
قوّت جان،
این رهاننده ز تاریکی خاک،
این برآرنده به اوجِ افلاک،
با تو، ای مرد، چه کرد؟
‌
که به یاران گفتی:
- «اینک عِلم!
مرد می‌خواهد، مرد!»

ـ در اتاقی دلگیر،
پای شمعی لرزان
جان مشتاق تو در بوته‌ی دانش چه کشید
تا در آن،‌ این همه خورشید دَمید:

ـ همه درد شناسانِ کُهن،
در پیِ چاره‌ی بیماری تن،
سرگردان!
تو رسیدی از راه،
راه بردی به گرفتاری جان!
رفتی اندر پی درمانِ روان
‌
تو نشان هیجان‌ها،
تو زبان ضربان‌ها را می‌دانستی!
چاره‌ی هر نتوانستن را،
می‌توانستی!

ـ تو بدان پایه رسیدی که نماند
بر تو از قعرِ زمین
تا فراسوی زُحَل
نکته‌ای لاینحل
‌
ـ تو در اندیشه که با تیشه‌ی دانش،
ـ شاید ـ
بکنی ریشه‌ی مرگ،
بشکنی دست اجل
خیلِ کوته‌نظران
تیشه‌ی تکفیر به دست
تا تو را بلکه توانند شکست
‌
چه کشیدی،
چه کشیدی تو از آن مردمِ نابخرَدِ بد!
می‌توانستی کاش
تیشه بر ریشه‌ی نادانی زد!

ـ ای خوش آنان که به تاریکی دوران حیات،‌
جان همواره فروزانِ تو را یافته‌اند،
هم «اشارات» تو را راهگشا یافته‌اند!
هم ز «قانون» تو همواره «شفا» یافته‌اند!
‌
ـ تو طبیب همه علّت‌هایی
تو همان نادره دانای جهان
بوعلی سینایی!
‌
#فریدون_مشیری
روز بزرگداشت ابوعلى سينا، روز پزشك، گرامى باد
#مناسبتها #سلام_تجریش #مدرسه_زندگی

در دست گلی دارم، این بار که می‌آیم
کان را به تو بسپارم‌، این بار که می‌آیم

در بسته نخواهد ماند، بگذار کلیدش را
در دست تو بسپارم، این بار که می‌آیم

هم هرکس و هم هرچیز، جز عشق تو پالوده است
از صفحه پندارم، این بار که می‌آیم

ابرم همه بارانم، وی باغ گل افشانم!
جز بر تو نمی‌بارم‌، این بار که می‌آیم

خواهی اگرم سنجی، می‌سنج که جز مهرت
از هر چه سبک بارم، این بار که می‌آیم

سقفم ندهی باری، جایی بسپار، آری
در سایه‌ی دیوارم، این بار که می‌آیم

زان بیهُشی سنگین‌، وان خواب غبارآگین
هشیارم و بیدارم‌، این بار که می‌آیم

باور کن از آن تصویر ـ آن خستگی، آن تخدیر ـ
بی‌زارم و بی‌زارم ، این بار که می‌آیم

دیروز بهل جانا! با تو همه از فردا
یک سینه سخن دارم، این بار که می‌آیم

#حسین_منزوی
#موسيقي_جمعه
#سلام_تجريش #مدرسه_زندگي

هر شنبه بسم الله…
حسين (ع) خون قلبش را در راه خدا بخشيد تا بندگان را از جهالت و گمراهي نجات دهد.
امام صادق (عليه السلام)
فرازي از زيارت اربعين
#شنبه_ها

در محضر قرآن(٤١)
استاد شعيشع
#شنبه_ها