گاهی که سنگ حادثه از آسمان رسد
اول بلا به مرغ بلند آشیان رسد

ای باغبان، ز بستن در پس نمی‌رود
غارتگر خزان چو به این گلستان رسد

حرف شب وصال که عمرش دراز باد!
کوته‌تر است از آن که ز دل بر زبان رسد

آخر همه کدورت گلچین و باغبان
گردد بدل به صلح چو فصل خزان رسد

مرهم به داغ غربت ما کی نهد وطن؟
گوهر ندیده‌ایم که دیگر به کان رسد

من جغد این خرابه‌ام آخر هما نی‌ام
از خوان رزق تا به کی‌ام استخوان رسد؟

رفتم فرو به خاک ز سرکوب دوستان
نوبت کجا به سرزنش دشمنان رسد؟

بی‌بال و پر، چو رنگ ز رخسار، می‌پریم
روزی که وقت رفتن از این آشیان رسد

پیغام عیش‌، دیر به ما می‌رسد کلیم
می در بهار اگر بکشم، در خزان رسد

#کلیم_کاشانی

تا چشمِ تو دیدیم، ز دل دست کشیدیم
ما طاقت تیمار دو بیمار نداریم...

#کلیم_کاشانی

به تکلم ، به خموشی ، به تبسم،به نگاه
می توان برد به هر شیوه دل آسان از من

#کلیم_کاشانی

صبوری چون ز حد بگذشت، کاری رو نمی آرد
که دارو کهنه چون گردید، بی تاثیر می گردد

#کلیم_کاشانی

گو عشق در شکستنِ ما سعی کن که ما
چون توبه ، آفریده برای شکستنیم

#کلیم_کاشانی

گو عشق در شکستنِ ما سعی کن که ما،
چون توبه، آفریده برای شکستَنیم ...

#کلیم_کاشانی

رفتم فرو به خاک ز سرکوب دوستان
نوبت کجا به سرزنش دشمنان رسد؟

#کلیم_کاشانی
@PoemAndLiterature

ای روزگار! یک‌سره ارزانی تو باد
این تهمت حیات که بر ما گذاشتند!

#کلیم_کاشانی
@PoemAndLiterature

گو عشق در شکستن ما سعی کن که ما،
چون توبه، آفریده برای شکستنیم...

#کلیم_کاشانی
@PoemAndLiterature

گو عشق در شکستن ما سعی کن که ما
چون توبه، آفریده برای شکستنیم

#کلیم_کاشانی
@PoemAndLiterature