آن قدر که
از دست دادن چیزی
ما را افسرده می کند،
از داشتن همان چیز
احساس خوشبختی نمی کنیم...

و این...
ذات آدمیزاد است...!

#ژان_پل_سارتر

مردم
از هر چیزی
سخن میگویند
به ویژه
از آنچه
درباره اش
هیچ چیز نمی دانند.

#ژان_پل_سارتر

مردم
به اندازه‌ی کمبود‌هایشان
دیگران را آزار می‌دهند...

#ژان_پل_سارتر

می دانم ، می دانم که دیگر هرگز به چیزی یا کسی بر نخواهم خورد که انفعالی در من بر انگیزد
می دانی بنای دوست داشتن کسی را گذاشتن کار بزرگی است... باید نیرو ، کنجکاوی و نابینایی داشت
حتی لحظه ای هست درست در آغاز که باید از روی مُغاکی پرید
اگر کسی به آن فکر کند این کار را نخواهد کرد ...
می دانم که من دیگر هیچ وقت نخواهم پرید !

تهوع
#ژان_پل_سارتر

خواستم فكر كنم كه مردم اين جا را با حرف می توان درمان كرد.
ديدی كه چه پيش آمد:
آن ها رنج شان را دوست دارند، به زخمی آشنا نياز دارند كه با ناخن های كثيف خود آن را بخراشند و به دقت حفظش كنند.

مگس ها
#ژان_پل_سارتر

ادبیات شاید نتواند جلوی جنگ و خونریزی را بگیرد ، شاید نتواند از مرگ یک کودک جلوگیری کند! ، اما میتواند کاری کند که دنیا به آن فکر کند ...


#ژان_پل_سارتر

مردم از هر چیزی سخن می گویند، به ویژه از آنچه درباره اش هیچ نمی دانند!



#ژان_پل_سارتر

ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺸﻒ ﺍﻗﯿﺎﻧﻮﺱﻫﺎﯼ ﺟﺪﯾﺪ٬
ﺑﺎﯾﺪ ﺟﺮأﺕ ﺗﺮﮎ ﺳﺎﺣﻞ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺖ؛
ﺍﯾﻦ دﻧﯿﺎ، ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺍﺳﺖ ﻧﻪ ﺗﻘﺪﯾﺮ...

#ژان_پل_سارتر

خداوند تو را نه از روی کارهایی که کرده‌ای،
بلکه از روی کارهایی که جرأت انجام دادنش را نداشته‌ای محاکمه می‌کند.

گوشه نشينان آلتونا
#ژان_پل_سارتر

روشن‌فکر نمی‌تواند بدون این‌که دیگران را آزاد کند خود را آزاد کند.
او باید از طبقه‌ی حاکم فاصله بگیرد و این کار را بدون کمک دیگری نمی‌تواند به انجام برساند.
وظیفه‌ی روشن‌فکر امروزی مبارزه با ایدئولوژی حاکم است.
وظیفه‌ی روشن‌فکر پشت سر گذاشتن تناقض‌های وجودی خودش از راه رادیکالیسم است.

#ژان_پل_سارتر

من که توانایی آن را نداشته‌ام که گذشته‌ی خودم را نگه دارم، چطور می‌توانم به نجات دادن گذشته‌ی دیگری امید داشته باشم؟

تهوع
#ژان_پل_سارتر

شکستنِ قلب انسان‌ها اصلا
کارِ دشواری نیست و از دست همه برمی‌آید !
آن چه دشوار است ، نشکستن دل‌هاست ...

#ژان_پل_سارتر
@PoemAndLiterature

اگر می توانستم از اندیشیدن باز ایستم ، بهتر می شد! اندیشه
سخت ترین دردهاست.
اندیشه دائم کش می آید و مزه غریبی به جا می گذارد! و بعدش کلمات هستند در درون اندیشه ها! کلمات ناتمام ، اندیشه های بی پایان .
می اندیشم که وجود دارم! این احساس وجود داشتن چه مارپیچ دور و درازی ست.
نباید اندیشید . نمی خواهم بیندیشم . می اندیشم که نمی خواهم بیندیشم . نباید بیندیشم که نمی خواهم بیندیشم .! چه چرخه عبثی! همه آنچه که گفتم خود اندیشیدن است .

تهوع
#ژان_پل_سارتر
@PoemAndLiterature

‍ آدمی زندگی می‌کند،
می‌میرد،
نه می‌داند کی زندگی می‌کند و نه کی می‌میرد؛
او یک ساعت پیش از مرگ هنوز زنده است.

#ژان_پل_سارتر
کلمات
@PoemAndLiterature

به نام خداوند رنگین‌کمان
خداوند ایذه، خدای کیان
.
.
.
ادبیات شاید نتواند جلوی جنگ و خون‌ریزی را بگیرد،
شاید نتواند از مرگ یک کودک جلوگیری کند،
اما می‌تواند کاری کند که دنیا به آن فکر کند...

#ژان_پل_سارتر
@PoemAndLiterature

دستانم را می‌توانی ببندی
پاهایم را می‌توانی ببندی
دهانم را می‌توانی ببندی

اما ذهنم را هرگز
یک روز
از ذهن من
از ذهن تو
از ذهن ما
هزاران پرستوی وحشی
به آسمان خواهد پرید.

#ژان_پل_سارتر
@PoemAndLiterature

اگر می‌توانستم از اندیشیدن بازایستم، بهتر می‌شد. اندیشه، سخت‌ترین دردهاست.
اندیشه دائم کش می‌آید و مزه‌ی غریبی به‌جامی‌گذارد.
و بعدش کلمات هستند در درون اندیشه‌ها... کلمات ناتمام، اندیشه‌های بی‌پایان.
می‌اندیشم که وجود دارم. این احساس وجود داشتن چه مارپیچ دور و درازی‌ست!
نباید اندیشید. نمی‌خواهم بیندیشم. می‌اندیشم که نمی‌خواهم بیندیشم. نباید بیندیشم که نمی‌خواهم بیندیشم...
چه چرخه‌ی عبثی! همه‌ی آنچه که گفتم، خود، اندیشیدن است.

تهوع
#ژان_پل_سارتر
@PoemAndLiterature