#رمان_پستچي #قسمت_بيست_و_هشتم #چيستا_يثربي ﭼﻘﺪر ﺧﻮب ﺷﺪ ﮐﻪ دﯾﺪﻣﺖ.رﯾﺤﺎﻧﻪ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺑﻮد.ﯾﮏ ﻫﻔﺘﻪ دل دل ﻣﯿﮑﺮدم ﮐﻪ ﭼﻄﻮر ﺣﺎﻟﺖ را ﺑﭙﺮﺳﻢ.ﺑﻌﺪ از آن ﻋﺰا و ﻋﻘﺪ ﻣﺼﻠﺤﺘﯽ، ﮔﻤﺎﻧﻢ ﺑﺎﯾﺪﻣﺪﺗﯽ ﺗﻨﻬﺎﯾﺖ ﻣﯿﮕﺬاﺷﺘﻢ.اﻣﺎ ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ، دﻟﻢ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﻮد.ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﺗﺠﺴﻤﺖ ﻣﯿﮑﺮدم.ﻣﺜﻞ آن ﺳﻪ ﺳﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺗﻮ در ﺑﻮﺳﻨﯽ ﺑﻮدي و ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﺴﺘﯽ از وﺳﻂ ﺧﻮن و آﺗﺶ ﺑﺮﮔﺮدي و ﻣﺮا ﺑﺒﯿﻨﯽ.ﻣﺜﻞ آن ﭼﻬﺎر ﻣﺎه ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻬﺮان ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ ﺑﻮدي و ﻣﺎدرت ، آﻫﺴﺘﻪ ﺟﻠﻮﯾﺖ ﻣﯿﻤﺮد و ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﺴﺘﯽ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺣﺮﻓﯽ از اﻣﯿﺪواري ﺑﺰﻧﯽ.ﭘﺲ درﺳﮑﻮت دﻧﺒﺎﻟﻢ ﻣﯿﮑﺮدي... ﺣﺎﻻ ﻣﻦ ﺑﻮدم ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ در ﺳﮑﻮت دﻧﺒﺎﻟﺖ ﻣﯿﮑﺮدم، و رﯾﺤﺎﻧﻪ ﺑﻬﺎﻧﻪ ي ﺧﻮﺑﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ زﻧﮓ ﺑﺰﻧﻢ.ﭼﻘﺪر ﻣﻬﺮﺑﺎن و ﺳﺎده روي ﻧﯿﻤﮑﺖ ﭘﺎرك ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮدﯾﻢ...ﻣﺜﻞ دو ﺑﭽﻪ دﺑﺴﺘﺎﻧﯽ.ﺑﯽ ﺧﺒﺮ از آﯾﻨﺪه.. ﻓﺮار ﮐﻨﯿﻢ؟ ﮐﺠﺎ ﻓﺮار ﮐﻨﯿﻢ ! ﺗﻮ ﺑﺎ زﻧﯽ ﻣﺮﯾﺾ ﮐﻪ ادﻋﺎ ﻣﯿﮑﻨﺪ ﺑﺎردار اﺳﺖ... و ﻣﻦ ﺑﺎ ﺑﺎ ﭘﺪري ﻧﺎﺧﻮش ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﯿﺎز دارد...ﺑﺎﯾﺪ ﻗﺒﻞ ﯾﺎ ﺑﻌﺪ از ﮐﻤﯿﺘﻪ ﻓﺮار ﻣﯿﮑﺮدﯾﻢ.ﺣﺎﻻ دﯾﮕﺮ دﯾﺮ ﺑﻮد. ﮔﻔﺘﯽ:ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ي ﻣﺎ ﺑﺮوﯾﻢ.دﮐﺘﺮ ﺑﯿﺎﯾﺪ رﯾﺤﺎﻧﻪ را ﺑﺒﯿﻨﺪ.ﭼﻮن ﺑﺎ ﺗﻮ درددل ﮐﺮده، ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺗﻮ ﭘﯿﺸﺶ ﺑﺎﺷﯽ. ﭼﻘﺪر ﺳﺎده ﺑﻮدﯾﻢ ﮐﻪ رﻓﺘﯿﻢ ﻋﻠﯽ. ﺧﺎﻧﻪ ﺗﺎن ﺑﻪ ﻫﻢ رﯾﺨﺘﻪ ﺑﻮد.اﻧﮕﺎر ﭼﻬﻞ دزد ﺑﻐﺪاد ﺣﻤﻠﻪ ﮐﺮده ﺑﻮدﻧﺪ.رﯾﺤﺎﻧﻪ ﻧﺒﻮد. ﮔﻔﺘﻢ ﺑﺒﯿﻦ ﭼﯿﺰي ﮔﻢ ﻧﺸﺪه! ﮔﻔﺘﯽ ﺳﻨﺪ ﺧﺎﻧﻪ و ﺷﻨﺎﺳﻨﺎﻣﻪ ي رﯾﺤﺎﻧﻪ ﻧﯿﺴﺖ!
ﻧﮕﺮاﻧﺶ ﺑﻮدي.ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﺴﺘﯽ ﻧﻔﺲ ﺑﮑﺸﯽ.ﯾﮏ زن ﺑﯿﻤﺎر در اﯾﻦ ﺷﻬﺮ ﺑﯽ ﻧﺸﺎﻧﯽ. روي ﺻﻨﺪﻟﯽ ﻧﺸﺎﻧﺪﻣﺖ. ﮔﻔﺘﻢ:ﻧﻔﺲ ﺑﮑﺶ! ﺷﻘﯿﻘﻪ ﻫﺎﯾﺖ را ﺑﺎ ﭘﺎرﭼﻪ اي ﺧﯿﺲ ﮐﺮدم... دﺳﺘﻢ را ﮔﺮﻓﺘﯽ:ﭘﺪرت اﻻن ﺗﻮ رو ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﯿﺪه؟ ﮔﻔﺘﻢ ﺷﻤﺎ اﻻن زن دارﯾﺪ ﮐﺎﭘﯿﺘﺎن. ﮔﻔﺖ ﺑﯿﺎ ﺑﺨﻮن.ﻧﺎﻣﻪ ﻣﭽﺎﻟﻪ اي را ﮐﻪ در دﺳﺘﺶ ﮔﻠﻮﻟﻪ ﮐﺮده ﺑﻮد، ﻣﻘﺎﺑﻠﻢ ﮔﺬاﺷﺖ.دﺳﺖ ﺧﻂ ﮐﻮدﮐﺎﻧﻪ اي ﺑﻮد. اﻻن ﮐﻪ اﯾﻦ ﻧﺎﻣﻪ را ﻣﯿﺨﻮاﻧﯽ، ﻣﻦ از ﺗﻬﺮان رﻓﺘﻢ.ﺗﻮ ﻫﯿﭽﻮﻗﺖ ﻣﺮا دوﺳﺖ ﻧﺪاﺷﺘﯽ.ﻓﻘﻂ ﻣﯿﺨﻮاﺳﺘﯽ ﻣﺎدرت را راﺿﯽ ﻧﮕﻪ داري.اﯾﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﺎل ﻣﻦ اﺳﺖ.وﮐﺎﻟﺘﺶ را از ﻣﺎدرت ﮔﺮﻓﺘﻪ ام...ﻣﻦ ﺑﺎردار ﻧﯿﺴﺘﻢ.ﺑﺎردار ﻧﻔﺮت ﺗﻮام!.آﻗﺎي ﻗﻬﺮﻣﺎن ! دارم ﺑﺎﻣﺮدي ازدواج ﻣﯿﮑﻨﻢ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻫﻢ ﺑﺮاي او ﭼﯿﺴﺘﺎ ﻫﺴﺘﻢ.ﻫﻤﺎﻧﻘﺪر دوﺳﺘﻢ دارد. ﺑﻪ ﺟﻬﻨﻢ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ دو ﻧﻔﺮ ﭼﻪ ﻣﯿﺸﻮﯾﺪ!ﺧﺎﻧﻪ ﻣﺎل ﻣﻦ اﺳﺖ و ﻣﺎدرت ﻧﮕﺮان آﯾﻨﺪه ﻣﻦ ﺑﻮد..ﻫﻤﻪ ي اﯾﻦ ﺳﺎﻟﻬﺎ ﻣﯿﺪاﻧﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﮑﻼﺳﯽ ات را دوﺳﺖ دارم.ﺧﻮدش ﻃﻼﻗﻢ را از ﺗﻮ ﻣﯿﮕﯿﺮد.اﮔﺮ ﺟﻠﻮي ﻣﺎدرت ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻧﮑﺮدم ؛ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻮد.اﯾﻦ ﺳﻬﻢ ﻣﻦ ﺑﻮد.ﺳﻬﻢ دﺧﺘﺮ ﺧﺎﻟﻪ ﺑﺪﺑﺨﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﺜﻞ ﮐﻨﯿﺰ در ﺧﺎﻧﻪ ﺷﻤﺎ ﮐﺎر ﮐﺮد.ﺑﻪ اﻣﯿﺪ واﻫﯽ اﯾﻨﮑﻪ روزي ﻋﺮوس ﺧﺎﻧﻪ اي ﺷﻮد ﮐﻪ از داﻣﺎدش ﺑﯿﺰار اﺳﺖ!راﺳﺘﯽ ﺑﻪ ﭼﯿﺴﺘﺎ ﮔﻔﺘﯽ ﺷﻐﻠﺖ ﭼﯿﺴﺖ؟!ﮔﻔﺘﯽ ﺗﺎ ﺣﺎﻻ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ را ﮐﺸﺘﻪ اي؟ ﮔﻔﺘﯽ ﺟﻨﮓ ﺗﻮ؛ ﺗﮏ ﺗﯿﺮاﻧﺪازي ﺗﻮﺳﺖ؟ ﮔﻔﺘﯽ ﻫﻔﺪه ﺳﺎﻟﮕﯽ ﭘﺴﺮان ﻣﺤﻠﻪ را ﺗﺎ دم ﻣﺮگ زدي؛ و ﻫﻤﺎﻧﺠﺎ ﺣﺎﺟﯽ ﺗﻮ را دﯾﺪ و از ﺗﻮ ﺧﻮﺷﺶ آﻣﺪ؟ﮔﻔﺘﯽ داﻧﺸﮕﺎه را ول ﮐﺮدي ﺗﺎ ﺑﺮاي ﺣﺎﺟﯽ ﮐﺎر ﮐﻨﯽ ؟...ﮔﻔﺘﯽ داﻧﺸﮕﺎه را ول ﮐﺮدي ﺗﺎ ﺑﺮاي ﺣﺎﺟﯽ ﮐﺎر ﮐﻨﯽ؟ ﮔﻔﺘﯽ ﯾﮏ ﺳﺮﺑﺎز ﻋﺎدي ﻧﺒﻮدي.ﮔﻔﺘﯽ ﺣﺘﯽ ﻫﻤﯿﻦ اﻻن ﺑﺎ ﺣﺎﺟﯽ ارﺗﺒﺎط داري و ﻫﺮ دﺳﺘﻮري ﺑﺪه، ﭼﻬﺎر دﺳﺖ و ﭘﺎ اﺟﺮا ﻣﯿﮑﻨﯽ؟ ﮔﻔﺘﯽ ﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﺣﺎﺟﯽ اﻟﺘﻤﺎس ﻧﮑﺮدي ﺷﻨﺎﺳﻨﺎﻣﻪ ات را ﺑﺪﻫﺪ، ﻓﺮداﯾﺶ اﯾﻦ ﺑﯿﭽﺎره را ﻋﻘﺪ ﮐﻨﯽ و ﺑﺮوي.ﮐﺠﺎﯾﯽ ﻗﻬﺮﻣﺎن؟ﮔﻔﺘﯽ ﺑﻪ ﺗﻨﺖ ﻧﺎرﻧﺠﮏ ﺑﺴﺘﯽ و ﺗﺎ وﺳﻂ دﺷﻤﻦ رﻓﺘﯽ، واﮔﺮ ﺣﺎﺟﯽ ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻊ ﻧﺮﺳﯿﺪه ﺑﻮد، اﻻن ﺣﺘﯽ ﺗﮑﻪ ﻫﺎي ﺑﺪﻧﺖ ﻫﻢ ﭘﯿﺪا ﻧﻤﯿﺸﺪ ﮐﻪ در ﻗﺒﺮ
ﺑﮕﺬارﻧﺪ؟ ﻣﺎدرت ارث ﭘﺪري ﻣﺮا ﺧﻮرد!ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺰرﮔﯽ را ﮐﻪ ﻓﺮوﺧﺘﯿﺪ، ﺑﯿﺸﺘﺮش ارث ﭘﺪري ﻣﻦ ﺑﻮد! اﯾﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﮐﻮﭼﮏ دﯾﮕﺮ ﻣﺎل ﻣﻦ اﺳﺖ.از اﯾﻦ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﺑﺎ ﻫﻤﺴﺮم ، ﺳﯿﺎوش ﻃﺮف ﻫﺴﺘﯽ.دوﺳﺖ دوران ﻣﺪرﺳﻪ ات ﮐﻪ از ﻫﻤﺎن ﻣﻮﻗﻊ ﻋﺎﺷﻘﻢ ﺑﻮد.ﻃﻼﻗﻢ و ﺣﻘﻢ را ازت ﻣﯿﮕﯿﺮد، و ﭼﯿﺴﺘﺎ ﺧﺎﻧﻢ، ﭼﻮن ﺷﻤﺎ ﻫﻢ اﯾﻦ ﻧﺎﻣﻪ را ﻣﯿﺨﻮاﻧﯽ، ﻣﯿﺪاﻧﯽ ﮐﻪ ﮐﺎﭘﯿﺘﺎن ﺟﻨﮓ ﻣﺎ ، ﺟﺮات ﯾﮏ ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎري رﺳﻤﯽ از ﺧﺎﻧﻮاده ﺷﻤﺎ را ﻧﺪاﺷﺖ ؟ﭼﻮن ﻣﯿﺘﺮﺳﯿﺪ ﺟﻠﻮي ﭘﺪر و ﻓﺎﻣﯿﻞ ﺗﻮ ﮐﻢ ﺑﯿﺎورد! ﺧﻮاﻫﺮاﻧﻪ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد ﻣﯿﮑﻨﻢ، روز ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎري ﺑﮕﻮﯾﯽ ﮐﻠﺘﺶ را از ﺟﯿﺒﺶ درآورد!ﺷﺎﯾﺪ ﺳﺮ ﻣﻬﺮﯾﻪ ﻋﺼﺒﯽ ﺷﻮد و ﭘﺪرت را ﺑﮑﺸﺪ! ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ زدن و ﮐﺸﺘﻦ ﻋﺎدت ﮐﺮده، ﺗﻮ راﻫﻢ ﻣﯿﺰﻧﺪ.ﺑﭽﻪ ﻫﺎﯾﺖ راﻫﻢ ﻣﯿﺰﻧﺪ.ﻣﻦ ﻓﺮارﮐﺮدم،وﮔﺮﻧﻪ ﻣﺮاﻫﻢ ﻣﯿﮑﺸﺖ! ﯾﮏ ﻫﻔﺘﻪ ﺑﺎ ﻏﺬا و ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻮﻟﺶ زدم ﺗﺎ ﺑﺮاي ﻓﺮار و ﺑﺮدن اﺳﻨﺎد ﺧﺎﻧﻪ آﻣﺎده ﺷﻮم...او ﺣﻮاﺳﺶ ﺑﻪ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﺟﺰ ﻋﻤﻠﯿﺎت ﻧﯿﺴﺖ! ﮐﺪام ﻋﻤﻠﯿﺎت دﻧﯿﺎ ﻣﺎﻧﺪه ﮐﻪ ﻧﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ، ﻧﻤﯿﺪاﻧﻢ !ﻣﺮاﻗﺐ ﺧﻮدت ﺑﺎش ﺧﻮاﻫﺮ!ﻋﺎﺷﻖ ﻗﻬﺮﻣﺎن دﯾﻮاﻧﻪ اي ﺷﺪه اي!رﯾﺤﺎﻧﻪ..... ﺳﮑﻮﺗﯽ در اﺗﺎق ﺑﺮﻗﺮارﺷﺪ.ﻋﻠﯽ از ﺟﺎﯾﺶ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ ،ﻓﺮدا ﻣﯿﺎم ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎري.ﺑﻌﺪ ﻣﯿﺮم دﻧﺒﺎل ﻃﻼﻗﺶ.ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ از ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻣﺎن و ﺣﺎل ﺑﺪ ﻋﻠﯽ ﺗﺮﺳﯿﺪم.... ﻫﺮﮔﺰ او را ﭼﻨﯿﻦ وﯾﺮان ﻧﺪﯾﺪه ﺑﻮدم !..... ﺑﻪ ﺳﻤﺖ در رﻓﺘﻢ.ﻣﻘﺎﺑﻠﻢ ﺳﺠﺪه ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ، اﻣﺸﺐ ﭘﯿﺸﻢ ﺑﻤﻮن وﮔﺮﻧﻪ ﻣﯿﻤﯿﺮم...
@Asheghaneha11
ﻧﮕﺮاﻧﺶ ﺑﻮدي.ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﺴﺘﯽ ﻧﻔﺲ ﺑﮑﺸﯽ.ﯾﮏ زن ﺑﯿﻤﺎر در اﯾﻦ ﺷﻬﺮ ﺑﯽ ﻧﺸﺎﻧﯽ. روي ﺻﻨﺪﻟﯽ ﻧﺸﺎﻧﺪﻣﺖ. ﮔﻔﺘﻢ:ﻧﻔﺲ ﺑﮑﺶ! ﺷﻘﯿﻘﻪ ﻫﺎﯾﺖ را ﺑﺎ ﭘﺎرﭼﻪ اي ﺧﯿﺲ ﮐﺮدم... دﺳﺘﻢ را ﮔﺮﻓﺘﯽ:ﭘﺪرت اﻻن ﺗﻮ رو ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﯿﺪه؟ ﮔﻔﺘﻢ ﺷﻤﺎ اﻻن زن دارﯾﺪ ﮐﺎﭘﯿﺘﺎن. ﮔﻔﺖ ﺑﯿﺎ ﺑﺨﻮن.ﻧﺎﻣﻪ ﻣﭽﺎﻟﻪ اي را ﮐﻪ در دﺳﺘﺶ ﮔﻠﻮﻟﻪ ﮐﺮده ﺑﻮد، ﻣﻘﺎﺑﻠﻢ ﮔﺬاﺷﺖ.دﺳﺖ ﺧﻂ ﮐﻮدﮐﺎﻧﻪ اي ﺑﻮد. اﻻن ﮐﻪ اﯾﻦ ﻧﺎﻣﻪ را ﻣﯿﺨﻮاﻧﯽ، ﻣﻦ از ﺗﻬﺮان رﻓﺘﻢ.ﺗﻮ ﻫﯿﭽﻮﻗﺖ ﻣﺮا دوﺳﺖ ﻧﺪاﺷﺘﯽ.ﻓﻘﻂ ﻣﯿﺨﻮاﺳﺘﯽ ﻣﺎدرت را راﺿﯽ ﻧﮕﻪ داري.اﯾﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﺎل ﻣﻦ اﺳﺖ.وﮐﺎﻟﺘﺶ را از ﻣﺎدرت ﮔﺮﻓﺘﻪ ام...ﻣﻦ ﺑﺎردار ﻧﯿﺴﺘﻢ.ﺑﺎردار ﻧﻔﺮت ﺗﻮام!.آﻗﺎي ﻗﻬﺮﻣﺎن ! دارم ﺑﺎﻣﺮدي ازدواج ﻣﯿﮑﻨﻢ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻫﻢ ﺑﺮاي او ﭼﯿﺴﺘﺎ ﻫﺴﺘﻢ.ﻫﻤﺎﻧﻘﺪر دوﺳﺘﻢ دارد. ﺑﻪ ﺟﻬﻨﻢ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ دو ﻧﻔﺮ ﭼﻪ ﻣﯿﺸﻮﯾﺪ!ﺧﺎﻧﻪ ﻣﺎل ﻣﻦ اﺳﺖ و ﻣﺎدرت ﻧﮕﺮان آﯾﻨﺪه ﻣﻦ ﺑﻮد..ﻫﻤﻪ ي اﯾﻦ ﺳﺎﻟﻬﺎ ﻣﯿﺪاﻧﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﮑﻼﺳﯽ ات را دوﺳﺖ دارم.ﺧﻮدش ﻃﻼﻗﻢ را از ﺗﻮ ﻣﯿﮕﯿﺮد.اﮔﺮ ﺟﻠﻮي ﻣﺎدرت ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻧﮑﺮدم ؛ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻮد.اﯾﻦ ﺳﻬﻢ ﻣﻦ ﺑﻮد.ﺳﻬﻢ دﺧﺘﺮ ﺧﺎﻟﻪ ﺑﺪﺑﺨﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﺜﻞ ﮐﻨﯿﺰ در ﺧﺎﻧﻪ ﺷﻤﺎ ﮐﺎر ﮐﺮد.ﺑﻪ اﻣﯿﺪ واﻫﯽ اﯾﻨﮑﻪ روزي ﻋﺮوس ﺧﺎﻧﻪ اي ﺷﻮد ﮐﻪ از داﻣﺎدش ﺑﯿﺰار اﺳﺖ!راﺳﺘﯽ ﺑﻪ ﭼﯿﺴﺘﺎ ﮔﻔﺘﯽ ﺷﻐﻠﺖ ﭼﯿﺴﺖ؟!ﮔﻔﺘﯽ ﺗﺎ ﺣﺎﻻ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ را ﮐﺸﺘﻪ اي؟ ﮔﻔﺘﯽ ﺟﻨﮓ ﺗﻮ؛ ﺗﮏ ﺗﯿﺮاﻧﺪازي ﺗﻮﺳﺖ؟ ﮔﻔﺘﯽ ﻫﻔﺪه ﺳﺎﻟﮕﯽ ﭘﺴﺮان ﻣﺤﻠﻪ را ﺗﺎ دم ﻣﺮگ زدي؛ و ﻫﻤﺎﻧﺠﺎ ﺣﺎﺟﯽ ﺗﻮ را دﯾﺪ و از ﺗﻮ ﺧﻮﺷﺶ آﻣﺪ؟ﮔﻔﺘﯽ داﻧﺸﮕﺎه را ول ﮐﺮدي ﺗﺎ ﺑﺮاي ﺣﺎﺟﯽ ﮐﺎر ﮐﻨﯽ ؟...ﮔﻔﺘﯽ داﻧﺸﮕﺎه را ول ﮐﺮدي ﺗﺎ ﺑﺮاي ﺣﺎﺟﯽ ﮐﺎر ﮐﻨﯽ؟ ﮔﻔﺘﯽ ﯾﮏ ﺳﺮﺑﺎز ﻋﺎدي ﻧﺒﻮدي.ﮔﻔﺘﯽ ﺣﺘﯽ ﻫﻤﯿﻦ اﻻن ﺑﺎ ﺣﺎﺟﯽ ارﺗﺒﺎط داري و ﻫﺮ دﺳﺘﻮري ﺑﺪه، ﭼﻬﺎر دﺳﺖ و ﭘﺎ اﺟﺮا ﻣﯿﮑﻨﯽ؟ ﮔﻔﺘﯽ ﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﺣﺎﺟﯽ اﻟﺘﻤﺎس ﻧﮑﺮدي ﺷﻨﺎﺳﻨﺎﻣﻪ ات را ﺑﺪﻫﺪ، ﻓﺮداﯾﺶ اﯾﻦ ﺑﯿﭽﺎره را ﻋﻘﺪ ﮐﻨﯽ و ﺑﺮوي.ﮐﺠﺎﯾﯽ ﻗﻬﺮﻣﺎن؟ﮔﻔﺘﯽ ﺑﻪ ﺗﻨﺖ ﻧﺎرﻧﺠﮏ ﺑﺴﺘﯽ و ﺗﺎ وﺳﻂ دﺷﻤﻦ رﻓﺘﯽ، واﮔﺮ ﺣﺎﺟﯽ ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻊ ﻧﺮﺳﯿﺪه ﺑﻮد، اﻻن ﺣﺘﯽ ﺗﮑﻪ ﻫﺎي ﺑﺪﻧﺖ ﻫﻢ ﭘﯿﺪا ﻧﻤﯿﺸﺪ ﮐﻪ در ﻗﺒﺮ
ﺑﮕﺬارﻧﺪ؟ ﻣﺎدرت ارث ﭘﺪري ﻣﺮا ﺧﻮرد!ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺰرﮔﯽ را ﮐﻪ ﻓﺮوﺧﺘﯿﺪ، ﺑﯿﺸﺘﺮش ارث ﭘﺪري ﻣﻦ ﺑﻮد! اﯾﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﮐﻮﭼﮏ دﯾﮕﺮ ﻣﺎل ﻣﻦ اﺳﺖ.از اﯾﻦ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﺑﺎ ﻫﻤﺴﺮم ، ﺳﯿﺎوش ﻃﺮف ﻫﺴﺘﯽ.دوﺳﺖ دوران ﻣﺪرﺳﻪ ات ﮐﻪ از ﻫﻤﺎن ﻣﻮﻗﻊ ﻋﺎﺷﻘﻢ ﺑﻮد.ﻃﻼﻗﻢ و ﺣﻘﻢ را ازت ﻣﯿﮕﯿﺮد، و ﭼﯿﺴﺘﺎ ﺧﺎﻧﻢ، ﭼﻮن ﺷﻤﺎ ﻫﻢ اﯾﻦ ﻧﺎﻣﻪ را ﻣﯿﺨﻮاﻧﯽ، ﻣﯿﺪاﻧﯽ ﮐﻪ ﮐﺎﭘﯿﺘﺎن ﺟﻨﮓ ﻣﺎ ، ﺟﺮات ﯾﮏ ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎري رﺳﻤﯽ از ﺧﺎﻧﻮاده ﺷﻤﺎ را ﻧﺪاﺷﺖ ؟ﭼﻮن ﻣﯿﺘﺮﺳﯿﺪ ﺟﻠﻮي ﭘﺪر و ﻓﺎﻣﯿﻞ ﺗﻮ ﮐﻢ ﺑﯿﺎورد! ﺧﻮاﻫﺮاﻧﻪ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد ﻣﯿﮑﻨﻢ، روز ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎري ﺑﮕﻮﯾﯽ ﮐﻠﺘﺶ را از ﺟﯿﺒﺶ درآورد!ﺷﺎﯾﺪ ﺳﺮ ﻣﻬﺮﯾﻪ ﻋﺼﺒﯽ ﺷﻮد و ﭘﺪرت را ﺑﮑﺸﺪ! ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ زدن و ﮐﺸﺘﻦ ﻋﺎدت ﮐﺮده، ﺗﻮ راﻫﻢ ﻣﯿﺰﻧﺪ.ﺑﭽﻪ ﻫﺎﯾﺖ راﻫﻢ ﻣﯿﺰﻧﺪ.ﻣﻦ ﻓﺮارﮐﺮدم،وﮔﺮﻧﻪ ﻣﺮاﻫﻢ ﻣﯿﮑﺸﺖ! ﯾﮏ ﻫﻔﺘﻪ ﺑﺎ ﻏﺬا و ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﮔﻮﻟﺶ زدم ﺗﺎ ﺑﺮاي ﻓﺮار و ﺑﺮدن اﺳﻨﺎد ﺧﺎﻧﻪ آﻣﺎده ﺷﻮم...او ﺣﻮاﺳﺶ ﺑﻪ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﺟﺰ ﻋﻤﻠﯿﺎت ﻧﯿﺴﺖ! ﮐﺪام ﻋﻤﻠﯿﺎت دﻧﯿﺎ ﻣﺎﻧﺪه ﮐﻪ ﻧﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ، ﻧﻤﯿﺪاﻧﻢ !ﻣﺮاﻗﺐ ﺧﻮدت ﺑﺎش ﺧﻮاﻫﺮ!ﻋﺎﺷﻖ ﻗﻬﺮﻣﺎن دﯾﻮاﻧﻪ اي ﺷﺪه اي!رﯾﺤﺎﻧﻪ..... ﺳﮑﻮﺗﯽ در اﺗﺎق ﺑﺮﻗﺮارﺷﺪ.ﻋﻠﯽ از ﺟﺎﯾﺶ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ ،ﻓﺮدا ﻣﯿﺎم ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎري.ﺑﻌﺪ ﻣﯿﺮم دﻧﺒﺎل ﻃﻼﻗﺶ.ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ از ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻣﺎن و ﺣﺎل ﺑﺪ ﻋﻠﯽ ﺗﺮﺳﯿﺪم.... ﻫﺮﮔﺰ او را ﭼﻨﯿﻦ وﯾﺮان ﻧﺪﯾﺪه ﺑﻮدم !..... ﺑﻪ ﺳﻤﺖ در رﻓﺘﻢ.ﻣﻘﺎﺑﻠﻢ ﺳﺠﺪه ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ، اﻣﺸﺐ ﭘﯿﺸﻢ ﺑﻤﻮن وﮔﺮﻧﻪ ﻣﯿﻤﯿﺮم...
@Asheghaneha11